De berichtgeving door westerse media over de situatie in Syrië is bevooroordeeld.
De 49-jarige religieuze werkt in de westelijke wijken van de zwaar bevochten stad Aleppo.
Zij vraagt zich daarin af waarom westerse journalisten alleen oog lijken te hebben voor het lot van de bevolking in door rebellen en jihadisten bezet gebied. “Dat is niet eerlijk”, zegt ze in het interview.
“Wij zien geen balans. Vorige week had niemand het over die christelijke vrouw die haar zoon van het balkon trok zonder hoofd.” Ze vertelt over een Syrische jongeman in westelijk Aleppo die vorige week reageerde op geschreeuw in zijn straat na een granaatinslag. Toen hij vanaf het balkon poolshoogte nam volgde een tweede inslag. “Zijn moeder schreeuwde dat hij naar binnen moest komen. Toen zij hem naar binnen trok had hij geen hoofd meer. Niemand heeft het daarover. Zo zijn er vele verhalen.”
Zuster Annie vertelt hoe families en vrienden soms de lichaamsdelen van hun geliefden bij elkaar moeten zoeken. “Een hand hier, een been daar. Lichaamsdelen verderop. Maar niemand heeft het erover. Waarom zwijgt de wereld daarover?”
Mensen leven vrijwel constant in angst, hopen dat het ooit vrede zal worden. “Als ouders hun kinderen naar school sturen nemen zij afscheid alsof ze hen nooit meer zullen zien omdat zij weten dat elk moment raketten of granaten kunnen inslaan.”
