Verschillende kerken hielden voor kinderen zaterdagavond een lampionnentocht met aansluitend St.-Maartensbroodjes en warme chocolademelk. Maar terwijl zingende kinderen de deuren langs gingen voor snoep, treffen in figuurlijke zin steeds meer kinderen een gesloten deur aan.

Dat liet Pleegzorg Nederland deze week weten. In tien jaar tijd is het aantal pleegkinderen met 50% gestegen terwijl er minder pleegouders beschikbaar zijn.

Zo’n 51.000 Nederlandse kinderen wonen niet thuis. Hun ouders zijn bijvoorbeeld psychisch niet in staat om voor hen te zorgen, zijn ernstig verslaafd of hebben hun kinderen mishandeld. Het beste alternatief voor een fijn thuis bij eigen ouders, is een liefdevol pleeggezin dat goed voor het ontwortelde kind zorgt.

Pleegouders steeds moeilijker te vinden

Maar pleegouders zijn steeds moeilijker te vinden. Vooral voor kinderen boven de tien jaar of voor kinderen met gedragsproblemen. En dat is extra schrijnend. Want deze kinderen hebben vaak al in verschillende pleeggezinnen gewoond en bindingsangst ontwikkeld. Meer dan wie dan ook hebben zij de barmhartige mantel van Sint-Maarten nodig. Iemand die onvoorwaardelijk van hen houdt. Ondanks hun streken.

Maar het is niet gemakkelijk pleegouder te zijn van een kind met een zware rugzak vol pijnlijke herinneringen. De angst dat zo’n pleegkind druk legt op het gezin, is reëel.

Afhaken

Misschien verstoort een pleegkind de rust voor de andere kinderen thuis? Stel dat je zoontje van negen in bed gaat plassen omdat er opeens een driftkikker in huis woont die de boel terroriseert.

Steeds meer mensen die overwegen pleegouder te worden, haken uiteindelijk toch af. Misschien omdat het moeilijker is om hulp te krijgen bij de aftakelende Jeugdzorg. Of omdat het gewone leven – met allebei een baan en voor de eigen kinderen al oppasproblemen – toch al zo druk, moeilijk en hectisch is . Hoe combineer je dat met ook nog een pleegkind erbij?

Geroepen tot het pleegouderschap?

Maar voor sommige katholieke ouders blijft het op de achtergrond knagen. Al die thuisloze kinderen, terwijl je eigen kinderen opgroeien in een warm, liefdevol nest. Misschien is het katholieke antwoord voor twijfelende echtparen om de vraag in gebed bij Onze-Lieve-Heer te brengen: zijn ze geroepen tot het pleegouderschap?
En natuurlijk kunnen we altijd voor deze kwetsbare kinderen bidden – én voor alle pleegouders die “de mooie taak op zich nemen voor deze kinderen te mogen zorgen”, zoals een pleegmoeder uit Best haar taak omschrijft. Dat pleegouders, net zoals de Martinus van Tours, vertrouwen op de Voorzienigheid en zich gesteund voelen door ons gebed.