“Broeder Pedro vertelde mij wat ik zelf ook had ervaren: dat vrouwen veel sneller vorderingen maken op het gebied van het innerlijk gebed dan mannen. Hij had daar ook een goede verklaring voor. Maar ik zie geen reden daar verder op in te gaan.” Tsja… en omdat de heilige Theresa van Ávila daar later niet meer op terug zou komen, zullen we het daarmee moeten doen.
Pedro Garavito vond in 1499 een gespreid Spaans wiegje. Dertien jaar oud wordt de pientere jongen naar de universiteit van Salamanca gestuurd om rechten en wijsbegeerte te studeren. Rijkdom en aanzien vindt hij wel leuk, maar is dit wel Gods wil? Hij gaat naar de kerk, knielt en bidt.
“Als Pedro de armoedetouwtjes wil aantrekken, geeft dat zo’n trammelant dat hij besluit het hogerop te zoeken”
Tweet dit!
Wanneer twee franciscanen het heiligdom binnengaan, de kruin geschoren en blootvoets, vertelt hij hun zijn verhaal en zij het hunne. Om een lang verhaal kort te maken: Pedro wordt broeder, dan pater en uiteindelijk provinciaal.
Verval in de wereld gaat bijna altijd samen met dat van het religieuze leven. Zo had de radicaliteit van de oude orde plaats gemaakt voor versoepeling van de regel en vooral ook comfort. En Pedro vond het allemaal maar niks.
Maar wanneer hij de armoedetouwtjes wil aantrekken, geeft dat zo’n trammelant dat hij besluit het hogerop te zoeken. Blootsvoets reist de monnik naar paus Julius III, die hem toestemming geeft een nieuwe gemeenschap te stichten, een die teruggaat naar de idealen van Sint-Franciscus: de Alcantarinen.
Karel V, Heer der Nederlanden, koning van Spanje en keizer van het Duits-Roomse rijk, wil die pater wel als biechtvader. Maar als pater Pedro hem wijst op wat er allemaal mis is met zijn manier van leven, staat de franciscaan nog sneller buiten dan dat hij binnen was gehaald. Nee, geef padre Pedro maar de armen en kinderen – die luisterden wel.
In haar autobiografie beschrijft Theresa van Ávila hoe de heilige haar ooit bezocht. De karmelietes vertelt hoe padre Pedro, die geen dag zijn geliefde rozenkrans zou overslaan, altijd naar de grond keek: “Na een verblijf van jaren in een klooster, had hij nog nooit een gezicht van een andere monnik gezien.”
Ook had hij al lange tijd niet meer naar een vrouw gekeken: “Hij maakte zich daar niet meer zo druk over. Maar heel eerlijk moet ik wel zeggen dat hij toen al héél oud was. Zijn lichaam was zo uitgedroogd dat hij het meest leek op een grote wortel.” De waarheid gebiedt ook te vertellen dat Pedro toen pas zestig jaar oud was.
Pedro de Alcántara keerde twee jaar later, op 18 oktober 1562, naar zijn Schepper. Paus Clemens IX verklaarde hem in 1669 heilig.
| Al vele jaren is Bijvoorbeeld, waarin Michaël As schrijft over bekende en onbekende heiligen, een geliefde rubriek in de weekeditie van Katholiek Nieuwsblad. Vanaf nu kunnen ook lezers van KN Online iedere week van deze artikelen genieten. Nog geen lid? Meld je nu aan! |
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
