Vandaag, niet toevallig 9 maanden voor Kerst, viert de Kerk het feest van de Annunciatie, ofwel Maria Boodschap. Van het ‘fiat’ van Maria hing enorm veel af.

Misschien ben je net als ik – ik hou gewoon van Kerstmis, en hoewel de liturgische kalender doorgaat zoals het hoort, ben ik altijd bedroefd als het voorbij is. Net als de bekeerde Ebenezer Scrooge probeer ik me er zo lang mogelijk aan vast te klampen: de geboorte van de eenvoudige baby, verteld aan de verbaasde herders door engelen – niet zomaar engelen, let wel, maar herauten, boodschappers die tot taak hebben dingen van bovenaf aan te kondigen, met een groot, hemels geluid.

Groter dan wij ons kunnen voorstellen

Dat is waar het woord ‘annunciatie’ over gaat. Het is de grote aankondiging, en niet over de laatste deal op Amazon met gratis verzending, maar over iets dat groter is dan wij ons kunnen voorstellen – informatie die uit de hemel naar de aarde komt, voor ons welzijn. Voor onze vreugde. Voor onze verlossing.

In maart, nu Kerstmis goed achter ons ligt, raken we het toch weer aan, want op de 25^e van deze maand vieren we het hoogfeest van de Aankondiging van de Heer, ofwel Maria Boodschap, zoals opgetekend in het Evangelie van Lucas. De ‘aankondiging’ wordt gedaan door de aartsengel Gabriël aan een jonge vrouw uit Nazareth, Mariam genaamd, die vol genade is.

Fiat

Gemotiveerd door die genade stemde zij ruimhartig toe, zodat deze aankondiging van Gods wil haar leven en dat van de hele menselijke familie kon veranderen. Want de geschiedenis hing af van haar ‘fiat’, haar ‘ja’, net zoals onze redding afhangt van onze instemming om gered te worden. Daarin heeft Maria voor ons het voorbeeld gegeven van de middelen om in vertrouwen ‘ja’ te zeggen, zelfs als dat gepaard gaat met een zweem van angst of twijfel.

“Zie”, zei ze, ik ben “de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord.”

Nieuwe Eva

Maria was ongetwijfeld overweldigd door dit alles. Ik weet zeker dat deze aankondigingen – zowel van Gabriël als van haarzelf – een onmiddellijke invloed hadden op haar geloof, haar leven, haar relatie met haar familie en met Jozef.

Maar haar heilige antwoord, eenvoudig en direct, veranderde de geschiedenis en de weg van de mensheid, en van haar hele wezen. Zij werd de nieuwe Eva die ons redde van de erfzonde – die ons hielp weer kinderen van het licht te worden. Door de werking van de Heilige Geest heeft God onze menselijkheid vergroot zonder zijn goddelijkheid te verminderen.

Inscriptie

In de kerk van de Aankondiging, gebouwd in Nazareth, op de plaats waar deze alles veranderende ontmoeting plaatsvond, verklaart de inscriptie op het marmeren altaar het mysterie: “Verbum caro hic factum est.” Dat betekent: “Hier is het Woord Vlees geworden.”

Op dat moment van de aankondiging – veel stiller dan het lied van de engel op Kerstmis – was het wachten voorbij; de kreten en de hoop van Gods uitverkoren volk door de eeuwen heen werden vervuld. Heilig was dat kind, verwekt in Maria’s schoot, een goddelijke Persoon, gehuld in onze menselijke natuur.

Wapen

Door deze aankondigingen van maart en december gaf God ons het allergrootste wapen in onze ultieme strijd tegen het kwaad. Hij gaf ons zijn enige Zoon, het vleesgeworden Woord van God, en onze Heilige Moeder, die zoveel van ons houdt, en de Kerk die het lichaam van Christus is.

Vandaag mogen we ons dus goed beseffen: Jezus is bij ons, en zal dat blijven tot het einde der tijden, zoals hij heeft beloofd. Hij heeft de wil van zijn Vader vervuld, leerlingen en vrienden verzameld, ons zijn lichaam en bloed aangeboden in de nacht waarin hij zijn eigen ‘fiat’ gaf in Getsemane. Hij heeft vrijwillig geleden en is een wrede dood gestorven en is opgestaan – een realiteit die wij spoedig zullen vieren.

Maria, Moeder van het vleesgeworden Woord, bid voor ons

Robert Reed is hulpbisschop van het Amerikaanse aartsbisdom Boston.