In de media schieten superlatieven te kort voor deze film. ‘Een meesterwerk’, ‘Messcherpe zwarte komedie’ en ‘Verrukkelijk grappig’, koppen landelijke dagbladen.
Het Zuid-Koreaanse Parasite (kortgeleden winnaar van de prestigieuze Gouden Palm tijdens het filmfestival van Cannes) laat zich niet in een hokje stoppen. Komedie, thriller, maatschappijkritisch drama, klucht, horror: het klopt allemaal. Deze genreoverschrijdende stijl is kenmerkend voor regisseur Bong Joon Ho en vaak ook zijn kracht, maar in Parasite gaat hij hiermee wellicht een brug te ver.
Het verhaal is aanvankelijk simpel. Centraal staan de arme familie Kim en de buitensporig rijke familie Park. De Kims wonen diep verscholen in de spelonken van Seoul in een morsig en vochtig souterrain vol ongedierte. Ze verdienen wat geld met het in elkaar vouwen van pizzadozen.
Nu al iconisch is een van de eerste scènes, waarin zoon en dochter Kim bovenop de wc klauteren om het wifi-signaal van de bovenburen op te vangen. De Parks daarentegen, leven in een ultiem luxe designvilla die hoog boven de stad uittoornt. Hun ommuurde huis is hun universum, iedere taak wordt uitbesteed.
Alles verandert wanneer de zoon van familie Kim (na het vervalsen van een universiteitsdiploma) de kans krijgt om dochterlief van de familie Park bijles te geven. In een razend tempo (als parasieten, zo u wilt) infiltreren vervolgens ook zus, vader en moeder Kim in het decadente leven van de Parks, respectievelijk als kunstdocente, chauffeur en huishoudster.
Het moge duidelijk zijn, Parasite gaat over de toenemende klassenverschillen in Zuid-Korea (en de rest van de wereld). De familie Kim is niet per se slecht, maar wil een beter leven voor zichzelf. Opklimmen dus, letterlijk de berg op, de villa in. Goed en kwaad zijn niet evident in Parasite. Het te gemakkelijke ‘rijk is slecht en arm is goed’ gaat niet op. De rijken zijn bereidwillig en licht onnozel, de armen zijn enigszins sluw.
Tot ongeveer halverwege is Parasite inderdaad ijzersterk. Alles klopt: hoog tempo, strakke montage, sterk spel, oog voor het kleinste detail. Maar wanneer de rancune, ontstaan uit de ongelijkheid, explodeert, ontaart Parasite in een gewelddadig bloedbad.
Misschien geen verrassing voor de kenners van het werk van Bong Joon Ho, misschien onvermijdelijk voor het verhaal en voor sommigen misschien niet storend (of zelfs vermakelijk), maar voor mij ronduit onsmakelijk.
Film: Parasite (2019), Zuid-Korea, 132 min. Regie: Bong Joon Ho, met o.a. Kang-ho Song en Sun-kyun Lee.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
