Het begin van dit oorlogsdrama lijkt wel een Disney-idylle. Antonina Zabinski, de vrouw van de dierentuindirecteur in Warschau, fietst in een wapperende bloemetjesjurk stralend van geluk door het dierenpark, zangerig alle dieren begroetend. “Dag leeuw, dag olifant, dag ijsbeer.”
Een jonge dromedaris huppelt achter haar aan, kangoeroes kruisen haar pad en ze redt terloops een pasgeboren olifantje. De dieren praten nog net niet terug, maar verder wordt er een droomwereld geschetst.
Dit duurt echter niet lang. Het blijkt september 1939 te zijn en niets of niemand ontziend wordt Warschau gebombardeerd. De dierentuin wordt verwoest, veel dieren sterven en de paar die overleven worden onder de ogen van familie Zabinski door de nazi’s afgeknald. Een bruut en gruwelijk einde van de idylle.
Wat volgt, is een oorlogsfilm waarin gewone mensen boven zichzelf uitstijgen en ongekend moedig worden. Dat wat over is van de dierentuin wordt door de nazi’s als opslagterrein gebruikt. Antonina en Jan Zabinski mogen met hun zoontje in het landhuis blijven wonen.
Uit compassie met de Joden bedenken ze een slim maar gevaarlijk plan. Ze gaan varkens houden, zodat de nazi’s vlees kunnen eten. Om voedsel voor die beesten te hebben, mag Jan met zijn vrachtwagentje regelmatig het beruchte getto van de stad binnen rijden, om daar afval op te halen.
Onder de aardappelschillen weet hij gedurende de oorlog driehonderd Joden veilig het getto uit te loodsen. De dierentuin fungeert, onder het oog van de nazi’s, als doorvoerroute. Antonina vangt iedereen op en verbergt tientallen Joden permanent in de kelder van het huis. Ze verzorgt ze met alle aandacht en liefde.
Het waargebeurde verhaal van The Zookeeper’s Wife is gebaseerd op het gelijknamige boek van Diane Ackerman. Zij deed archiefonderzoek en las de dagboeken van Antonina Zabinski. Van het boek werden een half miljoen exemplaren verkocht en het stond 54 weken in de bestsellerlijst van The New York Times.
Zeker, her en der rammelt de film. Het verhaal beslaat ruim zes jaar, dus alles wordt in vogelvlucht verteld. Veel ruimte voor karakterverdieping is er niet, terwijl de ondergedoken Joden zichtbaar veel met zich meedragen. Ondanks alle verbeelde gruwelijkheden kent de film maar één groot, alles overkoepelend thema: medemenselijkheid. Dat maakt The Zookeeper’s Wife tot een kostbaar monument vol hoop en moed.
Film: The Zookeeper’s Wife (2017), Groot-Brittannië/VS, 127 min. Regie: Niki Caro, met o.a. Jessica Chastain, Johan Heldenbergh en Daniel Brühl.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
