De Wereldjongerendagen zijn voor James Keuben (25) niet alleen een bijzondere ervaring, maar zijn ook leerzaam voor deze priesterstudent. “De WJD geeft hoop dat ik straks ook pastor voor jongeren kan zijn.”

“Vermoeiend, maar leerzaam” is de beoordeling die de 25-jarige James Keuben tot nu toe aan zijn eerste keer op de WJD geeft. Keuben, die wordt opgeleid tot priester en studeert aan de Tilburg School of Theology (de faculteit voor katholieke theologie aan de Universiteit van Tilburg) is hier samen met jongeren uit de parochie Licht van Christus (Vleuten-De Meern), de parochie waar hij stage heeft gelopen.

“Het is leerzaam om ervaring op te doen met een groot kerkelijk gebeuren voor jongeren”, vindt hij. Veel jongeren voelen zich eenzaam als ze geen leeftijdsgenoten in hun eigen parochie hebben, maar Keuben geeft aan daar zelf geen last van te hebben.

Hoop voor de toekomst

“Juist daarom is het voor mij leerzaam om een andere kant van de Kerk te ervaren en daar lessen uit te trekken die ik hopelijk in de toekomst kan gebruiken”, zegt hij. “Het is tenslotte te hopen dat ik straks in het pastoraat ouderen én jongeren tegenkom.”

Dat die hoop gegrond is, maken de Wereldjongerendagen wel duidelijk, geeft Keuben aan. Hier is hij namelijk juist een van de ouderen, wat in een Nederlandse katholieke context tegenwoordig zeldzaam mag heten. “Ik hoor wel eens van mensen die veel ouder zijn dan ik dat ze een gevoel hebben van ‘na ons houdt het op’, maar hier zie ik het tegendeel”, legt hij uit. “Dat stemt hoopvol dat mensen nog jonger dan ik zich laten raken door het Evangelie en zich thuis voelen in de Kerk.”

‘Echt katholiek’

De Nederlandse WJD’ers komen in Lissabon in aanraking met allerlei buitenlandse katholieke culturen. Ook voor Keuben is dat een eyeopener: “Ik vind het mooi dat er ruimte is dat zoiets naast elkaar kan bestaan. De Kerk is echt katholiek, oftewel universeel: er zijn veel manieren om hetzelfde geloof te beleven.”

Daarbij vallen hem met name de minder vanzelfsprekende dingen op. “Gisteren zag ik opvoeringen van Arabische dansen; dat is niet het eerste waar je aan denkt als je aan de katholieke Kerk denkt, maar het is mooi om te zien dat het christendom overal zijn eigen vorm vindt”, vertelt hij. “Je leert kanten van de wereldkerk kennen die je normaal niet tegenkomt.”

‘Blijvend’

Naast jongeren zijn er ook heel wat priesters bij de Nederlandse groep. Als Keuben later zelf gewijd is, ziet hij zichzelf mogelijk ook als priester mee naar de WJD gaan. “Het kan natuurlijk dat ik aan het eind van de week gesloopt ben en denk: eens maar nooit meer”, zegt hij.

Maar hij geeft ook aan dat hij het mooi zou vinden om in een parochie terecht te komen waar een jongerengroep is die naar de WJD gaat. “De Wereldjongerendagen geven mij hoop dat ik straks pastor kan zijn voor mensen die zowel ouder als jonger zijn, dat het blijvend is”, zegt Keuben.

Ups en downs

Op de Wereldjongerendagen zien veel jongeren dat hun geloofsleven een extra impuls krijgt, maar Keuben vindt dat voor hemzelf wel meevallen, geeft hij aan. “Voor mij als priesterstudent is het geloof in het dagelijks leven altijd dichtbij”, legt hij uit. “Ik kan niet zeggen of er iets is veranderd, maar misschien moet het nog bezinken en kan ik later terugkijken op wat ik geleerd heb.”

Het geloof gaat sowieso altijd met ups en downs, weet hij: “Er zijn momenten dat je met Jezus op de berg Tabor bent en alles straalt, en er zijn momenten waarop je meer in een dal zit. Het is de kunst om er altijd op te vertrouwen dat God erbij is. Hier op de WJD maak je daarbij in het klein mee wat voor je hele leven geldt.”