De woede onder katholieken over het falen van bisschoppen inzake seksueel misbruik is volkomen “terecht”.

De paus werd ontvangen door premier Leo Varadkar, de jongste premier uit de Ierse geschiedenis en de eerste openlijk homoseksuele eerste minister.
Zoals hij had aangekondigd sprak hij de paus aan op de misbruikschandalen. “In plaats van christelijke barmhartigheid, vergeving en medelijden, was er maar al te vaak veroordeling, strengheid en wreedheid, met name tegenover vrouwen en kinderen en degenen aan de randen. (…) Er zijn nog steeds open wonden en er moet nog veel worden gedaan aan gerechtigheid, waarheid en genezing van slachtoffers en overlevenden.”
“Heilige Vader, ik vraag u uw macht en invloed te gebruiken om te garanderen dat dit hier in Ierland en de rest van de wereld zal gebeuren.”

‘Weerzinwekkende misdaden’

In zijn antwoord erkende de paus “het ernstige schandaal dat in Ierland is veroorzaakt door het misbruik van jeugdigen door leden van de Kerk die verantwoordelijk waren voor hun bescherming en onderwijs”.
“Het falen van de kerkelijke autoriteiten – bisschoppen, religieuze oversten, priesters en anderen – om deze weerzinwekkende misdaden afdoende aan te pakken, heeft terecht aanleiding gegeven tot verontwaardiging en blijft een bron van pijn en schaamte voor de katholieke gemeenschap”, aldus de paus. “Ikzelf deel die gevoelens.”

Benedictus XVI

In zijn eerste officiële toespraak op Ierse bodem zei de paus te hopen dat de “tekortkomingen van velen” het belang zullen onderstrepen van het beschermen van kinderen en kwetsbare volwassenen door de hele samenleving.
Hij verwees naar de woorden van zijn voorganger, Benedictus XVI, die in een brief aan de katholieken van Ierland de ernst van de situatie van seksueel misbruik van kinderen erkende en “echt evangelische, rechtvaardige en effectieve” maatregelen eiste in reactie op het verraad van vertrouwen.

Blijvende betrokkenheid

Van zijn tekst afwijkend voegde de paus eraan toe dat de blijvende betrokkenheid van zijn voorganger “de leiders van de Kerk blijft dwingen” fouten uit het verleden recht te zetten en strenge regels vast te stellen om ervoor te zorgen dat ze niet opnieuw gebeuren.

Kostbaar geschenk

Franciscus zei zich “zeer bewust” te zijn van de situatie van de meest kwetsbaren en benadrukte de goedheid van het kind, waarvan hij zei dat het “een kostbaar geschenk van God is, dat gekoesterd en aangemoedigd moet worden om zijn of haar gaven te ontwikkelen, en geleid naar geestelijke volwassenheid en menselijke bloei.”
“We weten allemaal hoe urgent het is om onze jonge mensen verstandige begeleiding en degelijke waarden te bieden op hun reis naar volwassenheid.”

Recht op leven

In zijn toespraak tot de Ierse politici sprak de paus zich ook uit ter verdediging van het “recht op leven” van de ongeborenen. Hij uitte kritiek op de materialistische “wegwerpcultuur” die mensen onverschillig maakt voor de armen en de meest weerlozen. Hij verwees daarmee naar de recente verruiming van de abortuswet.

Vitaal onderdeel

Hij wees er ook op dat de “christelijke boodschap” een vitaal onderdeel van Ierland is geweest, en het denken en de cultuur van mensen vormde. Hij bidt dat, terwijl het land luistert naar de hedendaagse politieke en sociale discussie, het zijn christelijke erfgoed niet zal vergeten.

Profetisch getuigenis

Sprekend over zijn reden van zijn bezoek, de Wereldgezinsdagen, noemde hij het “een profetisch getuigenis” van de rijke erfenis van ethische en spirituele waarden. Het is een plicht die te koesteren en te verdedigen. De Kerk wil mensen helpen om “trouw en vreugdevol” gehoor te geven “aan hun door God gegeven roeping in de samenleving.”
Gezinnen hebben tegenwoordig veel problemen, toch vormen ze het “cement” van de samenleving’, en dat mag niet als vanzelfsprekend worden beschouwd.

Unieke rol

De Wereldgezinsdagen zijn “niet alleen een gelegenheid voor gezinnen om opnieuw te bevestigen dat ze zich inzetten voor liefdevolle trouw, wederzijdse hulp en eerbied voor Gods geschenk van het leven in al zijn vormen, maar ook om te getuigen van de unieke rol die het gezin in de opvoeding van haar leden en de ontwikkeling van een gezonde en bloeiende sociale structuur.”

‘Hardnekkig kwaad’

Hij noemde de hele wereld een soort familie. De gewone menselijke verbondenheid zouden ons moeten dwingen om voor de zwaksten onder ons te zorgen, ook al voelen we ons vaak machteloos in het aangezicht van “hardnekkig kwaad”, zoals racisme, etnische haat , geweld en minachting voor de menselijke waardigheid.

Vluchtelingencrisis

Daaronder valt ook de vluchtelingencrisis, “misschien wel de meest verontrustende” uitdaging voor het geweten. “Hoeveel is er nodig, in ieder facet van politiek en sociaal leven, om het gevoel te herstellen een echte mensenfamilie te zijn!”, aldus de paus. (KN/CNA)