Een religie zonder geheimen, zei kardinaal Franz König eens, is geen religie. “Een religie die de mogelijkheid van het wonder, dus van het direct ingrijpen van God, principieel als onmogelijk afwijst, is geen religie.”
In 2023 bezocht ik Mariazell in Oostenrijk, sinds de twaalfde eeuw een belangrijk bedevaartsoord: niet alleen voor Oostenrijk, maar voor heel Europa, en regelmatig door de pausen bezocht. Toen Hongarije in 1947 achter het IJzeren Gordijn verdween, werd Mariazell het enige nog bereikbare Mariaoord en symbool van het Hongaarse verzet tegen het atheïsme en de dictatuur van de Sovjetunie.
In 2007 bezocht paus Benedictus Mariazell, waar in regen en wind enorme menigten, met opvallend veel jongeren, waren samengestroomd. Sinds 850 jaar komen hier, zegt de paus, pelgrims uit alle volken en naties “met hun zorgen en hoop in hun zielen”.
Het beeld van Maria met het Kind is een boodschap. Maria toont ons wie Christus is: “God komt niet met uiterlijke macht, maar komt in de onmacht van zijn liefde, die zijn macht is”. Het christendom, zegt de paus, is “meer en iets anders dan een moraalsysteem, dan een serie van eisen en wetten. Het is een geschenk van een vriendschap die in leven en sterven ons draagt”.
Wie luistert er nog, buiten Mariazell, naar zo’n toespraak, in een cultuur die het christendom maar al te vaak afdoet, met een schouderophaal, als een overblijfsel uit een ver verleden, of het behandelt, veel erger, als een voorwerp van onze spot. Een uitspraak van paus Franciscus over de hoge waarde van de menselijke seksualiteit mag in onze talkshows zonder protest worden weggelachen.
Nemen wij nog wel waar wat het christendom ons te zeggen heeft, hebben wij nog wel oog voor wat in bedevaartsoorden als Mariazell, en die over de hele wereld, dagelijks gebeurt? In een ontchristelijkte wereld, met haar vergrijsde kerken, met haar verdund geloof, zijn bedevaartsoorden bakens van een tegencultuur, vreugdevolle tekens van hoop.
Sociologen en theologen wijzen zelfs op een nieuwe trend, zeker onder jongeren. Oude, regionale en nationale bedevaartsplaatsen worden opnieuw met elkaar verbonden en door Europese instituties ondersteund.
“In een razende, schreeuwerige, voortijlende tijd zijn Mariaoorden als Mariazell plaatsen waar je stilhoudt, waar nog aandacht voor de hemel wordt geoefend, waar je tot jezelf komt.”
Tweet dit!
Met name jongeren, niet belast met kerkelijke strijd en polarisatie, ondervinden de vreugde van het op weg gaan, van het zingen, bidden, van het bijeen zijn. Zij ervaren in de bedevaartsoorden, en op weg er naartoe, een breuk met het alledaagse leven, het harde individualisme en het verslavende consumentisme.
In een razende, schreeuwerige, voortijlende tijd zijn Mariaoorden als Mariazell plaatsen waar je stilhoudt, waar nog aandacht voor de hemel wordt geoefend, waar je tot jezelf komt. In plaatsen als Mariazell komen mensen van alle leeftijden en sociale afkomst, uit vele landen bij elkaar, zegt de Oostenrijkse bisschop Egon Kapellari.
Die mensen vragen, hopen, en willen hun dank uitspreken. De wonderen die ooit in Mariazell plaatsvonden waren “zacht, niet spectaculair”. Het ging niet zozeer om een lichamelijke genezing, maar om “vrede te geven aan onrustige, verstoorde harten”.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
