“De katholieke Kerk leeft van het geloof en de ijver van weinigen, oud en jong”, zegt Pierre Manent in gesprek met Il Foglio. Maar intussen “is zij het voorwerp van een haat met twee gezichten”.
“De koude en sissende haat, de minachting van de klasse die spreekt en schrijft; en de moorddadige haat van moslimfanaten”. Van die laatste haat kijkt iedereen op, van de haat der elites niet. Daar zijn we aan gewoon. In hoeverre heeft het een tot het ander geleid?
De vooraanstaande Franse politicoloog heeft verwoestende kritiek op de bestuurselite in Europa, die geen politieke, maar “een ideologische klasse is die niet voorschrijft wat gedaan, maar wat gezegd moet worden” en die eindeloos doorzanikt over “waarden”.
Bij de bevolking hebben deze mensen allang afgedaan maar zij “bezetten alle posities van internationale verantwoordelijkheid, met name in de media, en nergens vind je groepen of individuen die de indruk wekken nog te snappen wat er gebeurt of in staat zijn er tegen op te staan”. Hier ziet de katholieke Manent merkwaardigerwijs de steeds talrijkere ‘populistische’ partijen over het hoofd.
Europa roept de rampen over zichzelf af, aldus Manent. “We roepen rampen af door te vallen voor een ideologisch beeld van de wereld, zoals wij dat er vandaag op nahouden. We roepen rampen af door oprecht te geloven dat de religie van een burger geen politiek gevolg of effect heeft.
We roepen rampen af door het argument dat Turkije een overweldigend islamitisch land is uit te sluiten van het toegestane debat of dit land tot de EU mag toetreden. We roepen rampen af door de verplichting om een drenkeling te redden te verwarren met het recht van die persoon burger van ons land te worden. We roepen rampen over ons af als we in de naam van barmhartigheid van oude christelijke naties eisen dat ze hun grenzen openzetten voor iedereen die binnen wil komen.”
“We zijn totaal onmachtig geworden te zien wat recht voor onze ogen is”, aldus Manent. Of, zoals zijn landgenoot Ivan Rioufol het zo elegant uitdrukt, we zijn meesters geworden in le déni du réel, in werkelijkheidsweigering. Maar bij al dit afbrokkelen van beschaving zal, zo vertrouwt Manent, het bovennatuurlijke karakter van de katholieke Kerk juist meer en meer zichtbaar worden, naarmate zij meer en meer gehaat wordt.
Laten we het hopen. Maar moet dan niet eerst diezelfde Kerk een zuiveringsproces doormaken? Want gaat niet ook het Vaticaan veel te veel mee met precies dat ideologische beeld van de wereld dat Manent aanklaagt? Zou dat niet mede een verklaring zijn voor de vliegende vaart waarin de Kerk uit Europa verdwijnt?
De EU en haar elites aanklagen is – hoe terecht ook – toch zoiets als het zoeken van een splinter in andermans oog. Hetzelfde geldt voor het aanklagen van de islam. Zit er niet minstens ook een balkje in ons eigen oog?
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
