Een oud verwijt aan de Kerk luidt dat een stel celibataire en daarmee wereldvreemde mannen menen de mensen te kunnen vertellen hoe ze moeten leven.
De eerlijkheid gebiedt toe te geven dat daar een kern van waarheid in zit. Hoe relevant zijn priesters eigenlijk in het leven van mensen? Voor hoeveel van de 4,8% van de Nederlandse katholieken die nog met enige regelmaat ter kerke gaan zijn zij richtinggevend, een rots in de branding of een helder kompas?
Het is niet de taak van de priester iemands leven in te vullen. Wel om mensen te helpen Gods bedoelingen op het spoor te komen en hen op die weg te vergezellen, zoals paus Franciscus het noemt.
De grootste bedreiging voor de vrede op individueel, relationeel en mondiaal niveau vormt de verduistering van wie de mens is, schreef paus Benedictus in zijn vredesboodschap van 2012. Daarin schreef hij dat de mensen geschapen zijn voor de vrede, die een geschenk van God is, en dat die begint in het gezin.
Johannes Paulus II noemde het gezin graag de school van de liefde bij uitstek, met zijn bijzondere dynamiek van groeiende liefde door zichzelf wegschenkende edelmoedigheid. Daar is het waar Gods roepstem het eerst gehoord wordt en het antwoord kan groeien en rijpen.
Deze ‘huiskerk’ is zo levensader voor de wereld en de Kerk zelf. Dat die levensader ernstig wordt bedreigd is een open deur. Maar dat de kern van die bedreiging schuilt in de verduistering van de rol en betekenis van de menselijke seksualiteit is voor steeds meer mensen steeds minder helder.
Dat heeft alles te maken met het grote verzwijgen, ondermijnen of tegenspreken van dat geloof door een schijnbare meerderheid van de bisschoppen en priesters sinds het verschijnen van Humanae Vitae in 1968.
Daarmee zijn niet alleen de gelovigen in de steek gelaten of op dwaalsporen gebracht, de desintegratie van het gezin is ermee in de hand gewerkt, van de zedenverwildering tot en met het echtscheidingsvirus en de abortusproblematiek. Precies zoals deze encycliek voorzag.
Hoe evident, uitvoerig beschreven en beargumenteerd dit ook mag zijn, het vormt ook in de nieuwe fundamentele richtlijnen voor de priestervorming geen specifiek of onontbeerlijk geacht onderdeel van het curriculum. Dat geldt ook voor kennis van de psychologie, van de levenslange wonden die echtscheidingen bij inmiddels de meerderheid van de kinderen aanrichten.
Wel is er aan het verplichte curriculum de problematiek van de ecologie toegevoegd, omdat priesters omwille van de geloofwaardigheid milieubewust dienen te zijn.
Er zijn bepaalde krachten die binnen de Kerk kost wat kost een paradigmawisseling nastreven. Men zou de Kerk in dezen kunnen verwijten hardleers te zijn in haar wereldvreemdheid, maar de term ‘werelds’ lijkt meer op zijn plaats.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
