Het is weer zuurstokkentijd, bleek afgelopen week met het verkiezingsprogramma van 50Plus. Die partij belooft gouden bergen aan de snel groeiende groep 65-plussers.
De AOW-leeftijd moet weer terug naar 65 jaar, de AOW-uitkering omhoog, gratis onderwijs voor ouderen, verlaging van het eigen risico in de zorg en het moet afgelopen zijn met de pensioenkortingen. En voor degenen die het met gezondheid of levensomstandigheden niet erg getroffen hebben, wil de partij invoering van de laatste-wil-pil.
De partij mikt op de electorale gewichtsverplaatsing die het gevolg is van de vergrijzing. Ook de andere partijen zullen daar rekening mee moeten houden, maar 50Plus kan zich meer een eigen-leeftijd-eerst-benadering veroorloven. Electoraal dan, want het is juist in het belang van de oudere generaties dat de jongere het goed doen willen voorzieningen in de toekomst enigszins behouden blijven.
Terwijl het spook van verdampende pensioenfondsen op de achtergrond blijft rondwaren doken afgelopen week twee andere gerelateerde thema’s weer eens op: de stapsgewijze verhoging van de pensioenleeftijd – mogelijk tot 75 – en de voor starters uiterst beroerde woningmarkt.
In het sterk vergrijzende Duitsland ligt de Bundesbank in de clinch met de regering Merkel, die wat pensioenen betreft weigert verder te kijken dan 2030, want daarna loopt het pas echt uit de hand.
Maar ook daar is het zuurstokkentijd en een merkwaardige logica wil dat je echte problemen over de verkiezingen heen tilt. Anders zou het je stemmen kunnen gaan kosten. Waarom? Omdat er kennelijk dringende, maar impopulaire maatregelen nodig zijn.
Het enige wat de gevolgen van de vergrijzing kan matigen is actieve bevolkingsverjonging. Het effect daarvan is weliswaar pas over decennia merkbaar, maar kan al lang geen uitstel meer lijden.
Als starters moeilijk aan een huis kunnen komen waar ze bovendien krom voor moeten liggen gaan er de eerste jaren zeker geen kinderen komen. We weten nu al dat vrouwen minder kinderen krijgen dan ze eigenlijk zouden willen. En dat is gemiddeld een bescheiden wens van twee of drie, net voldoende om de bevolking op peil te houden.
Het zou dus zowel logisch als noodzakelijk zijn om vrouwen in staat te stellen bijtijds, dus jong, hun kinderwens te vervullen. Dat bespaart een hoop zorg en zorgkosten en opent perspectieven voor een carrière daarna. En als je dat ook doet voor de forse groep, 30%, die meer dan twee kinderen wil, zul je ook kostwinnerschap tot keuzemogelijkheid moeten opwaarderen. Want de groep die überhaupt nog kinderen kan krijgen wordt ook gestaag kleiner.
Maar gezien de kind- en feitelijk vrouwonvriendelijke mantra’s van de laatste vijftig jaar is het begrijpelijk dat politieke partijen die kat vooralsnog de bel niet aan gaan binden. Zelfs niet na de komende verkiezingen.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
