Paus Franciscus heeft het vroegtijdige ontslag van twee Franse bisschoppen aanvaard en hen benoemd tot hulpbisschop. Met deze hoogst ongebruikelijke stap lijkt de paus tegemoet te komen aan het feit dat beide prelaten zich niet opgewassen voelen tegen hun huidige taak.

Thierry Brac de la Perrière, de bisschop van Nevers, en Jean-Pierre Batut, de bisschop van Blois, hebben beiden hun ontslag ingediend bij paus Franciscus. Op 26 juni liet de persdienst van het Vaticaan weten dat hun verzoeken zijn goedgekeurd. Aangezien geen van beide de bisschoppelijke pensioenleeftijd van 75 heeft bereikt, betreft het verzoeken om voortijdig ontslag.

Paus Franciscus heeft hun verzoeken goedgekeurd, maar deed daarbij ook de hoogst ongebruikelijke zet om hen tot hulpbisschop te benoemen. Het komt zelden voor dat een prelaat hulpbisschop wordt als hij eenmaal bisschop is geweest.

‘Fouten gemaakt’

Brac de la Perrière keert terug naar het aartsbisdom Lyon, waar hij tussen 2003 en 2011 ook al hulpbisschop was. Zijn terugtreden houdt vermoedelijk verband met zijn geestelijke gezondheid. Minder dan zes maanden geleden gaf Brac de la Perrière namelijk aan dat hij het een half jaar lang rustig aan zou doen, aangezien hij naar eigen zeggen op het randje van een burn-out balanceerde.

“Na bijna twaalf jaar is het voor mij duidelijk geworden dat het bisdom behoefte heeft aan een nieuwe herder”, schrijft Brac de la Parrière in zijn afscheidsbrief aan het bisdom Nevers. “Na twintig jaar bisschop te zijn geweest, verlang ik een minder zware aanstelling die minder publiciteit trekt.”

Verder schrijft de vertrekkende bisschop te betreuren dat hij in zijn ogen steken heeft laten vallen. “Ik verlaat jullie met het gevoel niet alles te hebben gedaan wat ik had kunnen doen”, legt hij uit. “Ook vind ik dat ik fouten heb gemaakt. Mijn vertrek, dat volgt op zes maanden afwezigheid, laat het bisdom achter in een lange wachtperiode.”

Misverstanden en tekortkomingen

Jean-Pierre Batut is als hulpbisschop toegewezen aan het aartsbisdom Toulouse. Hij laat in zijn afscheidsbrief – die duidelijk zakelijker leest dan die van zijn collega – niet weten waarom hij zijn ontslag aan paus Franciscus heeft aangeboden.

Wel hint hij ernaar dat verschillende moeilijkheden een rol bij zijn besluit hebben gespeeld. Hij wijst daarbij naar “de vreemde periode van de coronapandemie, de impact van lokale, nationale en internationale spanningsmomenten en misverstanden”.

“Maar vooral het besef van mijn eigen tekortkomingen” was een terugkerend thema gedurende zijn aanstelling, schrijft Batut. Hij sluit af met de vraag om “excuses aan iedereen die mijn nalatigheid of onhandigheid heeft moeten betreuren”.