“Meisje, meisje, meisje, wat ben jij toch moeilijk. Daar komen nog problemen van.” Nee, de Spaanse Teresa Bandrés Elósegui beleefde niet alleen maar vreugde aan haar opgroeiende dochter.
Omdat Antonia van baby af een zwakke gezondheid had gekend, was ze met meer bezorgdheid omringd dan eigenlijk goed voor haar was geweest. Ze was uitgegroeid tot een verwend nest dat om alles huilde. Maar toch…
 |
Lees ook
De drang naar het reële |
Teresa hield veel van Moeder Maria en had die liefde ook aan haar dochter weten door te geven. En aangezien liefde en geloof zonder daden waardeloos zijn, had zij haar dochter tegelijkertijd ook liefde voor de armen bijgebracht. Zelf hadden ze het financieel goed, en daarin moesten zij delen.
Op school bij de zusters Dochters van Jezus ontmoette Antonia stichteres Maria Candida, die grote verwachtingen koestert: “Ook jij zult een Dochter van Jezus zijn”. Maar het was uiteindelijk niet zij die haar riep, maar Jezus zelf.
“Teresa hield veel van Moeder Maria en had die liefde ook aan haar dochter weten door te geven”
Tweet dit!
Tijdens een retraite in Loyola in 1915, waar de zeventienjarige de dertigdaagse geestelijke oefeningen deed die de heilige Ignatius ons heeft nagelaten, ervoer zij in gebed hoe Hij haar riep. Peetoom Anton, een overtuigd agnost, lachte haar vervolgens recht in het gezicht uit.
Meteen al na het afleggen van haar geloftes in 1918 begon haar gezondheid haar parten te spelen. Met de dag ging het slechter met haar. Nooit zou echter een glimlach haar gezicht verlaten, altijd straalde zij een ongekende vrede uit.
 |
Lees ook
Goddelijke Barmhartigheid |
Behandelend arts Filiberto Villalobos verloor als overtuigd agnost zijn overtuiging toen hij zag hoe deze jonge vrouw vol vreugde uitkeek naar haar onmiskenbare einde, waar “de armen van de hemelse Vader op mij wachten”. En dat niet alleen, zij had zelf voor dit lijden gekozen, wilde haar lijden en sterven opdragen voor de bekering van haar peetoom.
Jezus zou haar nooit in de steek laten. Als Hij geleden had, waarom zij niet: “Is dit sterven? Hoe zoet is het om te mogen sterven als religieuze! Ik voel Maria aan mijn zijde. Jezus houdt van mij en ik van Hem.”
Op 27 april 1919 bezong zuster Maria Antonia nog een laatste maal haar liefde voor Moeder Maria, maar haar lofzang zou ze niet afmaken. Zij werd 21 jaar oud. Korte tijd later stond oom Anton voor het beeld van Onze Lieve Vrouw van Aránzazu. Huilend zakte hij voor haar door de knieën, tranen van liefde en berouw rolden over zijn wangen.
Op 12 mei 1996 werd Maria Antonia Bandrés Elósegui, tegelijkertijd met stichteres Moeder Candida Maria de Jesus, door Johannes Paulus II zalig verklaard.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
