“In de oorlog toont Satan zijn ware gelaat”, hoorde ik eens iemand zeggen. We kunnen dat nu wederom beamen, hoewel niet iedereen het altijd eens is over het gebruik van het woord ‘oorlog’. Sommigen vinden ‘genocide’ een toepasselijkere omschrijving van wat zich in de Gazastrook afspeelt.
Na corona, de oorlog in Oekraïne en kwesties als stikstof zijn we het inmiddels gewend het ‘niet met elkaar eens te zijn’. Niet dat we snel op straat met elkaar op de vuist gaan; we vechten liever door middel van passief-agressieve WhatsAppberichten en het op sociale media delen van bronnen die ons standpunt ondersteunen.
“Dicht bij heiligheid is de mens die boven zijn eigen gelijk uit kan stijgen en zijn tegenstander even liefdevol aan kan kijken als zijn bondgenoot.”
Tweet dit!
Ruimte voor een normaal gesprek is er niet: het lijkt wel alsof menselijke relaties zijn opgeofferd voor ‘het gelijk’.
Of beter gezegd: mijn gelijk.
Ik waak ervoor een zoetsappig pleidooi af te steken over hoe we allemaal weer lief moeten zijn voor elkaar. Persoonlijk lijkt het me gezond om van mening te verschillen en het lef en de vrijheid te hebben om ons daarover te uiten.
Maar er heeft de afgelopen paar jaar een ontwikkeling plaatsgevonden die allesbehalve gezond lijkt. Die zelfs binnen sijpelt in onze kerken en geloofsgemeenschappen. Een nieuwe gewoonte, een ‘nieuw normaal’: namelijk dat van het kiezen van een kant boven het kiezen voor barmhartigheid en broederlijkheid.
Dicht bij heiligheid is de mens die boven zijn eigen gelijk uit kan stijgen en zijn tegenstander even liefdevol aan kan kijken als zijn bondgenoot.
Dat nieuwe normaal zien we ook nu, te midden van de aanhoudende nachtmerries in Palestina en Israël. De voetbalwedstrijd lijkt weer begonnen: voor wie zijn we en hoe kunnen we elkaar zo snel mogelijk de mond snoeren? Alsof het werkelijke probleem zich tussen ons twee afspeelt, jij voor het een en ik voor het ander. Alsof de ellende stopt wanneer ik jou, hier in Nederland of online, overtuigd heb.
“Het zou ons goed doen om tot bezinning te komen en de ander niet als vijand te beschouwen.”
Tweet dit!
We kunnen het hebben over de feiten, zoals de bezetting van Palestina die al decennialang gaande is. Op kleinere schaal kunnen we praten over wat er allemaal mis is met de Kerk en hoe dat opgelost kan worden.
Maar gebrek aan nederigheid en helderheid doet ieder gesprek verstommen en laat ons vergeten waar het eigenlijk om draait: hoe groot de pijn is op de daadwerkelijke locatie, los van hoe wij de dingen zien. Hoe onbenullig, bijna knullig wij in dat geheel staan.
Het zou ons allen goed doen om tot bezinning te komen en de ander niet als vijand te beschouwen. Ken je werkelijke Vijand, want die toont zijn ware gelaat niet zo snel.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
