Tijdens de algemene audiëntie van 2 juni legde paus Franciscus uit dat we altijd mogen vertrouwen op Jezus’ gebed, zelfs als ons bidden niet veel voorstelt.
Beste broeders en zusters, goedemorgen!
De Evangelieverhalen laten ons zien hoe belangrijk het gebed was in de relatie die Jezus met zijn leerlingen had. Dat blijkt al uit de keuze van degenen die de apostelen moesten worden. Lucas geeft die uitverkiezing een duidelijke context van gebed mee en schrijft:
“In die dagen ging Hij naar het gebergte om te bidden en bracht de nacht door in gebed tot God. Bij het aanbreken van de dag riep Hij zijn leerlingen bij zich en koos er twaalf leerlingen uit, aan wie Hij tevens de naam van apostel gaf” (Lc. 6,12-13).
Jezus kiest hen uit na een nacht van gebed. Het lijkt erop dat er geen ander criterium was voor die keuze dan het gebed, de dialoog van Jezus met de Vader. Als we kijken naar hoe die mannen zichzelf vervolgens hebben gedragen, lijkt die keuze niet een van de beste te zijn geweest; ze zijn allemaal gevlucht en lieten Hem voor zijn Passie alleen.
Maar het is juist dat gegeven, en dan vooral de aanwezigheid van Judas, de toekomstige verrader, dat aantoont dat deze namen geschreven stonden in Gods plan.
Het gebed voor zijn vrienden komt voortdurend terug in Jezus’ leven. De apostelen zijn voor Hem soms een reden tot zorg, maar zoals Hij ze na het gebed van de Vader heeft ontvangen, zo draagt Hij ze ook mee in zijn hart, met al hun fouten en al hun misstappen. Door dit alles ontdekken we hoe Jezus meester en vriend is geweest, altijd bereid om geduldig de bekering van de leerling af te wachten.
Het toppunt van dit geduldige wachten is het ‘web’ van liefde dat Jezus om Petrus heen spint. Tijdens het Laatste Avondmaal zegt Hij tegen hem:
“Simon, Simon, weet dat de satan heeft geëist u allen te ziften als tarwe. Maar Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet zou bezwijken. Wanneer ge eenmaal tot inkeer gekomen zijt, versterk dan op uw beurt uw broeders” (Lc. 22,31-32). Het maakt indruk te weten dat, ten tijde van Petrus’ val, Jezus’ liefde niet stopt.
“Jezus’ liefde en gebed voor ons houden nooit op”
Tweet dit!
“Maar als ik een doodzonde heb begaan, bezit ik dan nog Jezus’ liefde? – Ja. En blijft Jezus dan bidden voor mij? – Ja. Maar als ik nu vreselijke dingen heb gedaan en veel zonden heb begaan, blijft Jezus dan ook van me houden? – Ja.”
Jezus’ liefde en gebed voor ieder van ons houden nooit op. Integendeel, die worden intenser en wij zijn in het hart van zijn gebed! Dat moeten we altijd onthouden: Jezus bidt voor mij, Hij is op dit moment bij de Vader aan het bidden en Hij laat Hem de ellende zien die Hij heeft meegedragen, om aan de Vader te laten zien welke prijs Hij heeft betaald voor onze verlossing.
Dat is de liefde die Hij voor ons voelt. Maar op dit moment zal ieder van ons denken: is Jezus nu werkelijk voor mij aan het bidden? Ja, dat is iets waarop we zeker mogen vertrouwen.
Het gebed van Jezus keert stipt terug op een cruciaal moment van zijn levensweg, wanneer Hij het geloof van zijn leerlingen onderzoekt. Laten we luisteren naar de evangelist Lucas:
“Toen Hij eens alleen aan het bidden was en zijn leerlingen bij Hem kwamen, stelde Hij hun de vraag: ‘Wie zeggen de mensen, dat Ik ben?’ Zij antwoordden: ‘Johannes de Doper; anderen zeggen: Elia, en weer anderen: Een van de oude profeten is opgestaan.’ Hierop zeide Hij tot hen: ‘Maar gij, wie zegt gij dat Ik ben?’ Nu antwoordde Petrus: ‘De Gezalfde van God.’ Maar Hij verbood hun nadrukkelijk dit aan iemand te zeggen” (Lc. 9,18-21).
De grote keerpunten in Jezus’ missie worden altijd voorafgegaan door gebed, maar niet een vluchtig gebed, maar een intens, lang gebed. Op die momenten is er altijd gebed. Het onderzoeken van hun geloof lijkt een eindpunt voor de leerlingen, maar het is een hernieuwd begin. Want vanaf dat moment is het alsof Jezus’ spreken tijdens zijn missie verandert; Hij spreekt openlijk met hen over zijn Passie, dood en verrijzenis.
Bij dat vooruitzicht, dat instinctief afkeer oproept, zowel bij zijn leerlingen als bij ons die het Evangelie lezen, is het gebed de enige bron van licht en kracht. Het is noodzakelijk om nog intenser te bidden, elke keer als de weg moeilijk wordt.
Nadat Hij dan ook zijn leerlingen heeft aangekondigd wat er in Jeruzalem op Hem wacht, is er de Gedaanteverandering.
Jezus nam “Petrus, Johannes en Jakobus met zich mee en besteeg de berg om er te bidden. Terwijl Hij in gebed was, veranderde zijn gelaat van aanblik en werden zijn kleren verblindend wit. En zie, twee mannen waren met Hem in gesprek; het waren Mozes en Elia die in heerlijkheid verschenen waren en spraken over zijn heengaan, dat Hij in Jeruzalem zou voltrekken” (Lc. 9,28-31), ofwel zijn Passie.
“Als de weg zwaar wordt, moeten we nog intenser bidden”
Tweet dit!
Deze vooruitziende blik op Jezus’ glorie ontstaat in gebed, terwijl de Zoon in eenheid met de Vader was en zich volledig overgaf aan zijn wil in liefde, aan zijn heilsplan. En vanuit dat gebed komen duidelijke woorden tot de drie betrokken leerlingen: “Dit is mijn Zoon, de Uitverkorene, luistert naar Hem!” (Lc. 9,35). Uit het gebed komt de uitnodiging naar voren om naar Jezus te luisteren, altijd vanuit het gebed.
Uit deze snelle reis door het Evangelie leren we dat Jezus niet alleen wil dat we bidden zoals Hij, maar dat Hij er ons van verzekert dat wij altijd mogen rekenen op zijn gebed, zelfs als onze pogingen tot gebed nutteloos en niet effectief zijn. Wij mogen weten dat Jezus voor ons bidt.
Een goede bisschop vertelde me eens dat hij op een erg moeilijk moment in zijn leven, een moment van grote beproeving, een duister moment, in de basiliek naar boven keek en daar deze zin zag staan: “Petrus ik zal voor je bidden.” En dat gaf hem troost en steun. Dat gebeurt elke keer dat iemand van ons beseft dat Jezus voor hem of haar bidt.
Jezus bidt voor ons. Op dit moment, nu. Blijf oefenen door dit steeds te herhalen. Als er moeilijkheden zijn en je door de bomen het bos niet meer ziet: Jezus bidt voor mij. Maar is dat echt waar? Ja, Hij heeft dat zelf gezegd.
Laten we niet vergeten dat ieder van ons in zijn of haar leven ondersteund wordt door Jezus’ gebed voor ons, met naam en toenaam, bij de Vader, door Hem de ellende te laten zien die de prijs was voor onze verlossing.
Ook al is ons gebed slechts gestamel, ook al is het beschadigd door een wankel geloof, moeten we nooit ophouden op Hem te vertrouwen: Ik weet niet hoe ik moet bidden, maar Hij bidt voor mij. Ondersteund door Jezus’ gebed, worden onze voorzichtige gebeden gedragen op de vleugels van een adelaar en vliegen ze zo omhoog naar de hemel.
Vergeet dit niet: Jezus bidt voor mij. Nu? Ja, nu. Op moeilijke momenten, op zondige momenten, ook op dit moment, bidt Jezus met heel veel liefde voor mij. (Vertaling Susanne Kurstjens)
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
