Tijdens de algemene audiëntie van 11 december sprak paus Franciscus over het getuigenis van de gevangen genomen apostel Paulus.

Beste broeders en zusters, goedemorgen!

In de Handelingen van de Apostelen gaat de reis van de Evangelie verder. Het getuigenis van de apostel Paulus wordt steeds meer gekenmerkt door het lijden. Dat is iets dat mettertijd groeit in Paulus’ leven.

Paulus is niet alleen de vurige evangeliserende en onverschrokken man tussen de heidenen die leven geeft aan nieuwe christelijke gemeenschappen; hij is ook het lijdend getuigenis van de Verrezene (vlg. Hand. 9,15-16).

Pelgrimage als gevangene

De aankomst van de apostel in Jeruzalem, beschreven in hoofdstuk 21 van Handelingen, brengt een enorme haat jegens hem teweeg. Ze roepen hem toe: “Hij was een vervolger! Vertrouw hem niet!”. Net zoals voor Jezus het geval was, is Jeruzalem ook voor hem een vijandige stad.

In de tempel wordt hij herkend, naar buiten geleid om gelyncht te worden en gered door Romeinse soldaten. Hij wordt ervan beschuldigd met zijn onderricht tegen de wet en de tempel in te gaan. Hij wordt gearresteerd en begint aan zijn pelgrimage als gevangene: eerst voor het Sanhedrin, vervolgens voor de Romeinse landvoogd in Caesarea en tot slot voor koning Agrippa.

Lucas onderstreept de gelijkenis tussen Paulus en Jezus: beide worden ze gehaat door hun tegenstanders, publiekelijk beschuldigd en onschuldig geacht door de autoriteiten.  Zo krijgt Paulus deel aan de Passie van zijn Meester, en zijn passie wordt een levend Evangelie.

Christenvervolging

Ik kom uit de Sint-Pieter en daar had ik vanochtend een audiëntie met pelgrims uit Oekraïne, uit een Oekraïens bisdom. Wat een vervolging hebben die mensen gekend, wat hebben ze veel geleden voor het Evangelie! Maar ze hebben niet over hun geloof onderhandeld. Ze zijn een voorbeeld.

Vandaag worden heel veel christenen overal ter wereld, in Europa, vervolgd. Ze geven hun leven voor hun geloof. Of ze worden met ‘witte handschoenen’ vervolgd, ofwel genegeerd, uitgesloten…

Het martelaarschap is de levensadem van een christen, van een christelijke gemeenschap. Er zullen altijd martelaren onder ons zijn: dat is het teken dat we op de weg van Jezus zijn. Het is een zegening van de Heer dat er onder Gods volk iemand is die het getuigenis van martelaarschap geeft.

Paulus wordt geroepen om zich te verweren tegen de beschuldigingen en tot slot verandert zijn verdediging, in aanwezigheid van koning Agrippa, in een krachtig geloofsgetuigenis (vlg. Hand. 26,1 – 23).

Dan vertelt Paulus over zijn eigen bekering: De Verrezen Christus heeft van hem een christen gemaakt en heeft hem de missie onder de heidenen toevertrouwd: “opdat zij zich van de duisternis keren tot het licht en van de macht van satan tot God en opdat zij door in Mij te geloven vergiffenis krijgen van hun zonden en een erfdeel met de geheiligden” (Hand. 26,18).

Gehoorzaam aan zijn roeping

Paulus is gehoorzaam geweest aan deze opdracht. Hij heeft niets anders gedaan dan aantonen dat de profeten en Mozes een vooraankondiging hebben gedaan van hetgeen hij nu zelf verkondigt: “dat de Christus moest sterven en dat Hij als eerste uit de opstanding der doden het licht zou verkondigen aan het volk en aan de heidenen” (Hand. 26,23).

Het gepassioneerd getuigenis van Paulus raakt het hart van koning Agrippa. Hij moet alleen nog de laatste stap zetten. Dit zegt de koning: “Bijna zoudt gij mij door uw overtuigende woorden christen maken” (Hand. 26,28).

Teken van trouw

Paulus wordt onschuldig verklaard, maar hij kan niet worden vrijgelaten, omdat hij zich op de keizer had beroepen. Zo gaat de niet te stoppen reis van het Woord Gods verder naar Rome. Paulus eindigt geboeid hier in Rome.

Vanaf dit moment is het verhaal van Paulus er een van een gevangene van wie de ketenen het teken zijn van zijn trouw aan het Evangelie en van het getuigenis over de Verrezene.

Kijken met ogen van geloof

De ketenen zijn zonder twijfel een vernederende beproeving voor de apostel. Voor de ogen van de wereld lijkt hij een “misdadiger” (2 Tim. 2,9). Maar zijn liefde voor Christus is zo groot dat ook deze ketenen bezien worden door de ogen van het geloof.

Een geloof dat voor Paulus geen “theorie is, een mening over God en de wereld”, maar : de impact van Gods liefde op zijn hart, (…) is de liefde voor Jezus Christus” (Benedictus XVI, preek ter gelegenheid van het Paulusjaar, 28 juni 2008).

Beste broeders en zusters, Paulus leert ons vol te houden bij beproevingen en het vermogen om alles te bezien met ogen van geloof. Laten we de Heer vandaag vragen, op voorspraak van de apostel, om ons geloof te doen herleven en om ons te helpen trouw tot het einde toe te blijven in onze roeping als christenen, als leerlingen van de Heer, als missionarissen. (Vert. SK)