Met het kweken van geneeskrachtige kruiden pakken de zusters dominicanessen in het zuiden van Polen niet alleen een oude traditie op, maar helpen ze talloze mensen. “Inmiddels komen mensen uit heel het land en ver daarbuiten bij ons.”

In het piepkleine dorpje Biala Nizna in het zuiden van Polen, verscholen tussen de schilderachtige heuvels van het Beskidy-gebergte, runnen de zusters dominicanessen de kruidentuin van Sint-Dominicus.

De geneeskrachtige kruiden die daar worden gekweekt, worden gebruikt om zieken te verzorgen. Dat past net als evangelisatie en onderwijs uitstekend bij de dominicaanse traditie, aldus zusters Dominica Bartkiewicz en zuster Amata Rojewska.

Verlichting van kwalen

“Er zijn tal van kwalen waarbij je geneeskrachtige kruiden kunt inzetten”, vertelt zuster Dominika. Hoewel ze benadrukken dat ze geen artsen zijn, gebruiken de zusters vaak kruidenmengsels die ook al werkten in hun grootmoeders tijd.

De zusters begonnen hun moderne kruidentuin in eerste instantie om hun zieke medezusters te kunnen helpen. Vervolgens breidden ze uit om ook de lokale gemeenschap te kunnen bedienen. “En inmiddels wenden mensen uit heel Polen en zelfs daarbuiten zich tot ons voor hulp”, zegt zuster Dominika.

Eigen recepten

In hun tuin in Biala Nizna kweken de zusters dominicanessen kruiden voor eigen gebruik. Voor het bereiden van melanges betrekken ze kruiden van betrouwbare kwekers, omdat ze willen dat de planten altijd van de hoogste kwaliteit zijn. De zuster die de recepten voor de melanges uitdacht is de in 2017 overleden Bozena Pieróg. “Haar boeken met recepten beschouwen we als een schat.”

“We verkopen verschillende soorten thee, waarbij we ons baseren op de recepten van zuster Bozena. Zij heeft niet alleen een grote bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van het charisma van onze stichteres Moeder Kolumba Bialecka, maar ze heeft ook aan de basis gestaan van het idee om natuurlijke geneeskunde te combineren met traditionele geneeskunde”, zegt zuster Amata Rojewska.

Kruiden en gebed

Maar in hun streven om hun recepten steeds verder te verbeteren, willen de zusters hun kruidenthee niet alleen baseren op de aantekeningen van zuster Bozena. Ze werken daarom voortdurend aan nieuwe recepten.

“Wanneer er een gedachte of een idee bij me opkomt, breng ik het eerst naar Jezus. Als God me inspiratie geeft over welke kruiden ik moet gebruiken, dan schrijf ik het pas op”, aldus zuster Dominika. “Soms, op een menselijk, fysiek niveau, lijkt wat ik mensen wil adviseren over kruidengeneeskunde misschien niet voldoende. Kruiden zijn één ding, maar we combineren ze met onze gebeden tot God.”

Zuster Dominika voegt hieraan toe: “Ik heb me vaak gerealiseerd dat de mensen die onze kruidentuin bezoeken, niet alleen komen voor de kruiden. Ze komen ook voor een praatje, voor een glimlach die hun de hoop geeft dat niet alles verloren is, dat er Iemand is die over alles waakt. En wanneer iemand zijn handen opheft, begint God te werken.

Er kwam eens een man naar ons toe die een kruidenbehandeling wilde. Maar toen we met hem begonnen te praten, zei hij dat hij al tientallen jaren niet had gebiecht. Uiteindelijk brachten we hem bij de priester en het bleek dat dat de behandeling was die hij eigenlijk het hardst nodig had.”

Roeping

Zuster Dominika geeft toe dat haar roeping om de kruidentuin te beheren niet meteen duidelijk voor haar was. “Toen ik in het noviciaat zat, zei zuster Bozena tegen me dat ik met kruiden zou gaan werken, maar ik lachte haar uit.”

Het was pas na de dood van zuster Bozena dat zuster Dominika haar roeping begreep: “Ik hoorde Gods stem heel duidelijk. Voor mij was het nieuw en buitengewoon toen ik die roeping in een roeping ontdekte.”

Passies opgeven

Datzelfde overkwam zuster Amata. Voordat ze intrad bij de dominicanessen was ze verkoopmanager in een seculier bedrijf. “Voor mij is het een uitbreiding van wat ik eerder deed. Voordat ik bij de orde kwam, werkte ik in de handel. Toen ik bij de zusters dominicanessen kwam, vertrouwde ik alles toe aan God. En na vijf jaar gaf Hij het aan mij terug”, vertelt ze.

Intreden betekende niet dat ze haar passies opgaf: “God neemt me niet af waar ik het meest van hou. Hij bewaart het gewoon voor een andere keer, wanneer het kan worden gebruikt waar het nodig is.”

Toekomstplannen

De zusters zijn vastbesloten om het werk van hun stichteres voort te zetten. In de nabije toekomst willen ze een medisch centrum oprichten naast het klooster. “We willen een centrum creëren voor onze kruidenactiviteiten waarin we nauw samenwerken met artsen. We willen aan de artsen overlaten wat aan hen overgelaten moet worden en helpen met wat wij van onze kant kunnen doen”, aldus zuster Amata.

Daarvoor is veel geld nodig, maar de zusters vertrouwen hun werk en hun plannen aan God toe. Zuster Amata besluit: “Groen is immers niet alleen de kleur van kruiden, maar ook van de hoop.” (Vertaling Susanne Kurstjens)