Zo’n duizend jonge Sant’Egidio-vrijwilligers uit dertien landen kwamen het afgelopen weekend in Italië bijeen voor hun jaarlijkse Global Friendship-bijeenkomst. “De impact van jongeren op hun omgeving is vaak veel groter dan ze zelf denken”, zeggen twee Nederlandse jongeren die aan het evenement deelnamen.

De scholieren en studenten zetten zich allemaal in voor anderen, zoals kinderen in moeilijkheden, daklozen, alleenstaande ouderen en migranten. Ze opereren onder de naam Youth for Peace.

In 2010 vond de eerste bijeenkomst van Youth for Peace in Assisi plaats. Het groeide uit tot een jaarlijks evenement, telkens in een andere stad. Dit jaar troffen de jongeren elkaar van 25 tot en met 27 augustus in het Italiaanse Padua en Venetië. Onder hen waren twintig Nederlanders.

Vriendschap

“Het was tijdens de bijeenkomst heel makkelijk om vrienden te maken”, vertelt een stralende Eisaa Nader (18), die student bouwkunde is en uit Syrië komt. Hij en Elaine Beekink Alonso (28) genieten nog duidelijk na als ze over hun ontmoetingen praten. Beiden helpen nu basisschoolkinderen met huiswerk en met het maken van vriendschappen in hun eigen Amsterdamse buurt.

Vriendschap is een belangrijke pijler van de Gemeenschap van Sant’Egidio, leggen ze uit. Dat geldt voor de contacten tussen de vrijwilligers en degenen die hulp krijgen, maar ook voor de vrijwilligers onderling. “Er waren allerlei soorten jongeren, van allerlei afkomsten en met hun eigen verhalen”, zegt Nader. “Dat maakte het heel makkelijk om met elkaar te praten. In het dagelijks leven maak ik dat niet vaak mee.”

Nader vluchtte zes jaar geleden naar Nederland. Hij moest de taal leren en zijn weg in zijn nieuwe thuisland zoeken. Meedoen met de gemeenschap was een mooie manier om een plek te vinden, vertelt hij. “Eerst had ik hulp nodig, later kon ik anderen helpen.” Dat gaf hem voldoening. “Ik heb een geschiedenis, maar ik ben ook een mens die iets te geven heeft.”

Gewoon durven beginnen

Beekink Alonso ging als groepsleider mee. De student sociaal werker ervaart dat in al het geven ze ook veel terugkrijgt. “In het begin weet je soms niet goed wat je leuk vindt om te doen en hoe je kan helpen. Je moet gewoon durven te beginnen en dan kom je er wel achter wat bij je past. Het kost je maar een paar uur per maand, en je krijgt er zoveel voor terug.”

Om te beginnen vriendschap. “Maar je leert ook veel, van de ander en over jezelf.” Veel jonge vrijwilligers zijn in het begin wat onzeker, zo gaat ze verder. “Ze denken dat ze niet sociaal zijn.” Al snel blijkt dat iemand aandacht geven helemaal niet zo moeilijk is, maar wel heel waardevol. “Eigenlijk is aandacht zoveel meer waard dan geld of kleding.”

Emotioneel

De jongeren waardeerden het ook heel erg dat kardinaal Matteo Zuppi – vredesgezant van het Vaticaan – samen met hen voorging in een gebed voor de vrede. In aanwezigheid van alle duizend jongeren bad hij voor vrede in de basiliek in Padua.

“Iedereen was stil”, vertelt Nader, die namens Nederland kaarsen mocht opsteken voor landen in oorlog. “De woorden die gesproken werden, alles wat er gebeurde herinnerde me op een positieve manier aan wat ik zelf heb meegemaakt. Niet als slachtoffer, maar ik voelde sterk dat ik graag wil helpen. Het was heel emotioneel.”

Een ander bijzonder moment was de flashmob op het San Marcoplein in Venetië. De jongeren liepen met A4’tjes in alle kleuren van de regenboog en daarop het woord ‘vrede’ in allerlei talen op het plein terwijl ze vredesliederen zongen. “We kregen heel veel positieve reacties.”

De twee studenten vinden het belangrijk dat jongeren zelf de wereld om zich heen beter maken. “De impact die jongeren op hun omgeving hebben is veel groter dan ze zelf denken”, zegt Beekink Alonso. “We moeten allemaal zelf bouwen aan onze eigen toekomst”, vult Nader aan. “Als je liefde geeft, ontvang je ook liefde en wordt de wereld een beetje beter om in te leven.”