Een vriendin liet zich een veel te dure kappersbehandeling aansmeren omdat ze geen nee durfde te zeggen – waardoor Luisa Kop zichzelf en jou de vraagt stelt: in hoeverre laat je je beïnvloeden door de keuzes die je maakt?

Mijn vriendinnen en ik gaan allemaal naar dezelfde kapper. Dit is geen commercieel bericht, maar het mag wel even benoemd worden: mijn Turkse kapper is de beste van allemaal. Hij knipt snel en goed, stijlt het helemaal af en vraagt niet veel geld. Mijn vriendinnen zijn me eindeloos dankbaar – althans, die woorden leg ik ze nu in de mond – omdat ik hen geïntroduceerd heb aan deze fantastische man.

Druk van buitenaf

Een paar dagen geleden echter kwam mijn beste vriendin naar me toe met het volgende verhaal: de kapper had haar ertoe verleid verschillende haarmaskers en een olie aan de behandeling toe te voegen, en toen ze even later nog een speciale krullenbehandeling kreeg, vreesde ze voor haar rekening. De prijs zat uiteindelijk, zoals verwacht, ver boven het gebruikelijke tarief.

Ik lachte mijn vriendin uitgebreid uit toen ze me dit alles vertelde, maar zelf doe ik het niet veel beter. Ik heb mezelf eens een veel te dure parfum aan laten smeren, puur omdat ik niet de moed had om te weigeren. Hoe belachelijk is dat? Zo werken de meesten van ons wel. Druk van buitenaf beïnvloedt onze keuzes, of we het nu willen of niet.

De smalle en de brede weg

De Heer is zeer duidelijk over dit soort situaties: je hebt de smalle en de brede weg. Je kan zelf, met je vrijheid en je wilskracht, kiezen welke weg je neemt. Natuurlijk is het niet altijd even zwart-wit, makkelijk en ongenuanceerd als ik nu zeg…

Maar het is wel de moeite waard om na te denken over in hoeverre je je laat beïnvloeden in de keuzes die je maakt. Ga je mee met alle stromingen die je dagelijks alle kanten op sleuren, of probeer je af en toe te luisteren naar de Eeuwige, zachte stem die onveranderlijk blijft en ons wil leiden?

In dialoog met jezelf

Elke keer dat wij de dialoog met onszelf, zoals filosofe Hannah Arendt dat noemt, verwaarlozen, lopen wij het risico mee te gaan in het kwaad om ons heen. Dit houdt in dat het nodig is bij jezelf te rade te gaan, je verstand te toetsen, verder te kijken dan “iedereen om me heen handelt zo, dus waarom zou ik het proces verstoren?”.

Dit ongelukkige principe maakt het mogelijk dat grote groepen mensen gezamenlijk grote schade kunnen veroorzaken, zonder het misschien zelf door te hebben. Deze onwetendheid neemt echter niet de verantwoordelijkheid weg, en daarom benadruk ik voor mezelf en iedereen: ga in dialoog met jezelf, continu, en sta niet toe dat het gemak van het handelen in een groep je leven beheerst. Wees scherpzinnig als een slang en onschuldig als een duif, zou een vriend van me zeggen. Anders moet je uiteindelijk veel meer afrekenen dan je had gewild.