Jongeren raken door de coronamaatregelen steeds meer gestrest, eenzaam en soms zelfs depressief. Lukt het de Kerk om er juist nu voor de generatie van de toekomst te zijn? We peilen de ervaringen in het land in een korte serie. In de vierde aflevering: katholieke jongeren zelf. “Ik mis de interactie ontzettend. Het beeldscherm is een soort filter waardoor ik geen contact heb.”

De 26-jarige Linda werkt in de thuiszorg en zit daarom ook in coronatijd niet eenzaam thuis. Maar bij veel leeftijdsgenoten ziet ze hoe “de muren op hen afkomen. Ze zijn onzeker over de toekomst en voelen zich in de steek gelaten”.

“Studenten die al langer in een studentenhuis wonen, beginnen zich plotseling aan allerlei geluiden te irriteren en worden prikkelbaar”, ziet ze. “Soms lijkt het alsof iedereen druk met zichzelf bezig is en niet aan anderen toe komt.”

Voor haar sociale contacten put ze uit “goede initiatieven vanuit de jongerengroepen van de Kerk, zoals de Vastenactie”. Hierdoor heeft ze regelmatig contact met andere kerkelijk betrokken jongeren. Buitenkerkelijke jongeren komt ze bij deze activiteiten niet tegen.

Mentaal zwaar

De achttienjarige Judith begon vorig jaar haar studie in een voor haar nieuwe stad, waar ze in een studentenhuis ging wonen. Ze ziet een wisselend beeld onder haar medestudenten. Sommigen zoeken elkaar gewoon op, anderen houden zich streng aan de coronaregels. Het maakt volgens haar ook uit of studenten op kamers wonen of bij hun ouders thuis.

“Veel vrienden vinden het mentaal zwaar om de hele dag naar een scherm te kijken, zonder vrienden om hen heen en zonder uitgaan. Veel studenten zijn weer meer bij hun ouders gaan wonen, en dat snap ik. De coronamaatregelen zijn natuurlijk voor iedereen zwaar, maar jongeren hebben nu eenmaal meer behoefte aan het ontmoeten van vrienden.”

Een boost voor de week

Om eenzaamheid te voorkomen gaat ze zelf ook vaker naar haar ouders. “Verder bel ik veel en doe ik mee aan online studentenbijeenkomsten”, zegt ze. De meeste van die activiteiten worden door christelijke studenten zelf georganiseerd.

“Sinds mei ben ik met vrienden – die ik al mijn hele leven vanuit de gemeenschap Emmanuel ken – een deelgroep begonnen. We hebben samen het boek In Gods werkplaats van Max Lucado gelezen. We spraken hierover en hadden daarna een gezellige avond. Nu lezen we samen de YouCat, de jongerencatechismus. Ik vind het heel fijn om samen te delen en daarna even lekker te kletsen en gezellig spelletjes doen. Het geeft me een boost.”

Ze vindt het moeilijk om te zeggen of ze steun vanuit haar kerkgemeenschap ervaart. “Wij organiseren veel zelf. Ik denk ook niet dat de Kerk iets kan betekenen, het is nu eenmaal zo.”

De online lessen zat

De vijftienjarige Jago zit in het derde jaar van het voortgezet onderwijs. “Ik ben alle online lessen van school echt helemaal zat”, zegt hij. “Ik mis de interactie ontzetten. Het beeldscherm is een soort filter waardoor ik geen contact heb. Het is alsof ik niet écht mee doe.”

Hij voelt zich geïsoleerd: de ouders van zijn vrienden zijn angstig waardoor hij ook van zijn vrienden afstand moet houden. “Dat lukt niet. Hoe moet ik op afstand voetballen of op afstand samen op mijn mobiel YouTube-filmpjes kijken?”

‘Weer doen wat we altijd deden’

Het maakt hem lusteloos en ongemotiveerd om nog iets aan school te doen. Hij vertelt hoe een van zijn klasgenoten onlangs naar de crisisopvang moest, omdat hij zelfmoord wil plegen. “Dat is iets wat ik niet echt begrijp.”

De parochie organiseert af en toe online activiteiten, maar daar heeft Jago helemaal geen zin in. “Ik wil gewoon weer doen wat we altijd deden.”

Geen contact met de Kerk

De dertienjarige Anna zit sinds begin van dit schooljaar op het voortgezet onderwijs. Ze vindt de online lessen “erg saai”, maar het lukt haar. Met haar nieuwe vriendinnen spreekt ze regelmatig af, haar beste vriendin ziet ze bijna dagelijks.

“Als mijn moeder niet af en toe over de Kerk sprak, was ik die allang vergeten. God niet hoor. Ik bid iedere dag en we lezen regelmatig in de Bijbel. Maar ik heb verder met niemand van de Kerk contact. Wij wonen niet in de stad waar we naar de kerk gaan, misschien maakt dat uit. Ik kreeg wel een kaartje voor mijn verjaardag, maar dat is eigenlijk alles.”

Anna komt uit de vormselgroep en zou starten bij de tienergroep, maar die activiteiten gingen alleen online door. Dat vindt ze nog iets te spannend.

> Katholiek Nieuwsblad deed uitgebreid onderzoek naar de staat van de Kerk in Nederland na een jaar corona. Meer hierover lees je in onze thema-editie van deze week! Nieuwsgierig naar wat wij nog meer te bieden hebben? Neem een (proef)abonnement.

> Lees hier ook de eerdere afleveringen in deze serie!