“De christelijke politicus moet zich onderscheiden door de ernst waarmee hij kwesties aanpakt, opportunistische oplossingen afwijst en altijd vasthoudt aan de criteria van de waardigheid van de persoon en het algemeen welzijn.”
Was getekend, vanuit zijn ziekenhuisbed, paus Franciscus. Dat hij net een zware operatie had gehad, verhinderde hem niet om een boodschap te sturen naar leden van de grootste fractie van het Europarlement, de Europese Volkspartij (EVP).
“Let wel: de paus vroeg de rechtse politici van Europa niet om wat naar links op te schuiven”
Tweet dit!
Daarin riep hij de volksvertegenwoordigers op om ondanks legitieme onderlinge verschillen – de EVP is immers een brede alliantie van conservatieve en christendemocratische partijen uit heel Europa – toch eensgezind te zijn “waar primaire ethische waarden en belangrijke punten van de christelijke sociale leer op het spel staan”.
De voorbeelden die de paus daarbij noemt maken de boodschap spannend, want dat zijn net de kwesties die de centrumrechtse partijen verdelen: klimaat en migratie. Met name die laatste staat momenteel bovenaan de politieke agenda, nu de EU net na jarenlang moeizaam onderhandelen tot een akkoord is gekomen over de grensprocedure en de verdeling van asielzoekers over de verschillende landen.
Dat akkoord wordt breed geroemd als een belangrijke stap vooruit, en dat zal best waar zijn, maar het hangt toch welbeschouwd inderdaad van de ‘opportunistische oplossingen’ aan elkaar. Zelfs een principieel klinkend punt als ‘verplichte solidariteit’ is toch vooral een politieke koehandel tussen noordelijke en zuidelijke landen. De solidariteit is er een tussen de EU-lidstaten, wat natuurlijk ook nodig is. Maar de solidariteit met de mensen die figuurlijk maar helaas vaak ook letterlijk verdrinken in het mediterrane niemandsland is nog altijd ver te zoeken.
Let wel: de paus vroeg de rechtse politici van Europa niet om wat naar links op te schuiven in de genoemde kwesties. Het hele probleem is nu net dat zowel links als rechts het reduceert tot een economisch of technocratisch vraagstuk. Geld en regelgeving moeten alle gaten dichten in de muren rond Fort Europa, en als het meezit ook een minimum van menselijke waardigheid borgen.
Christelijke politiek kan daar echter geen genoegen mee nemen. Waar Franciscus consequent aandacht voor vraagt, is een principiële ethische dimensie die aan economische belangen en pragmatische oplossingen vooraf zou moeten gaan. Een notie van broederschap, noemt hij dat met een expliciete verwijzing naar zijn encycliek Fratelli Tutti. Dat is geen naïef of sentimenteel cliché, maar een veeleisende principiële gerichtheid die vertaald moet worden “in concrete daden van goede politiek op alle niveaus”, zoals de paus ook zegt.
Die vertaling zou juist van christelijk geïnspireerde politici aan de rechterzijde van het brede politieke midden verwacht mogen worden, mensen die de waarde van principes kennen. “Moge het Evangelie uw poolster zijn en de katholieke sociale leer uw kompas”, zo besloot Franciscus zijn krachtige boodschap vanaf zijn ziekbed. Hopelijk bereikt zijn oproep vele oren.
 |
Gratis kennismaken met KN?Dit commentaar is afkomstig uit Katholiek Nieuwsblad van deze week. Vrijblijvend kennismaken met KN? Vraag hier 3 gratis proefnummers aan! |
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
