Met de erkenning van een wonder op zijn voorspraak, is de heiligverklaring van pater, verzetsheld en journalist Titus Brandsma een kwestie van tijd. Lokaal, landelijk en internationaal wordt met vreugde gereageerd op dat nieuws.
De reacties op de recente prolife-spotjes zijn een teken van een overspannen debat, waarin verontwaardiging de basishouding en overdrijving de voertaal geworden is
Ondanks lichtpuntjes blijft de afdronk van de VN-klimaattop in Glasgow wrang. Kerken roepen op tot meer actie, meer rechtvaardigheid en meer solidariteit. En komen daarbij ook zelf in beweging.
Een feministische filosofe verloor haar baan, een feministische stichting haar bankrekening. Hun 'vergrijp': ze waren kritisch op het idee dat je je eigen geslacht kunt kiezen...
Het was een ogenschijnlijk simpel verzoek: een terdoodveroordeelde in Texas wilde graag dat een geestelijke hem de handen oplegde en voor hem bad tijdens zijn executie door een dodelijke injectie. Het leidde echter tot een verhit debat in het Amerikaanse Hooggerechtshof over de grenzen van de godsdienstvrijheid.
Wie er op afgeeft, lijkt zich de Kerk voor te stellen als een kil kliekje gemijterde oude mannen, even heerszuchtig als wereldvreemd. In werkelijkheid raakt men er een bont gezelschap van gewone mensen mee, die steeds maar weer moeten horen dat zij een club van vrouwenhaters en kindermisbruikers zijn.
De vlucht naar vroeger – ons thuisland! – is geannuleerd. Slechts heel langzaam, en zeker niet van harte, accepteren we het onvermijdelijke: we blijven in het land genaamd ‘hier en nu’.
