Als het huwelijk werkelijk een goddelijke instelling is, bedoeld voor het welzijn van mensen en meer dan een biologisch-sociale onvermijdelijkheid, dan moet dat een verschil maken.

Dat dacht althans de Ierse Amerikaan Pat Fagan, directeur van MARRI, het Marriage and Religion Research Institute.

Huwelijk en gezin

Al jaren vergelijkt en publiceert het instituut allerlei relevante onderzoeken rond huwelijk, kinderen, samenwonen, echtscheiding maar ook rond de effecten ervan op welvaart, seksualiteitsbeleving, welbevinden, alcoholisme, criminaliteit, levensverwachting, gezondheid en betekenis voor de samenleving.

Wekelijks worden de laatste samenvattende onderzoeksresultaten, de Marriage and Family Findings, rond huwelijk en gezin gepubliceerd en rondgemaild. Om maar wat te noemen: een positieve houding onder adolescenten tegenover het huwelijk blijkt een remmende werking te hebben op seksueel risicovol gedrag.

Narigheid

Wie die een beetje volgt, ziet dat het monogame en godsdienstige huwelijk zonder enige twijfel de beste basis is voor een gelukkig, gezond en welvarend bestaan. Niet alleen voor de gehuwden zelf, maar ook en vooral voor hun kinderen en voor de samenleving. Maar ook het omgekeerde is waar. Hoe alternatiever de samenlevingsvorm, hoe groter de kans op narigheid en levenslange schade. Oók maatschappelijk.

Opmerkelijk is bijvoorbeeld dat er zelfs substantiële verschillen bestaan tussen gehuwd zijn en ongehuwd samenwonen. Dat logenstraft de wijdverbreide opvatting dat er geen wezenlijk verschil zou bestaan tussen beide samenlevingsvormen.

Alarmbel

Sterker nog, de vrijwel algemene praktijk van samenwonen voor het huwelijk blijkt zelfs de kans op het mislukken van dat huwelijk te vergroten. Zo ernstig zelfs, dat relatietherapeuten daarover enkele jaren geleden nota bene in de New York Times de alarmbel luidden.

‘Vrijheid-blijheid’ blijkt een mythe, zelfs de seks blijkt in het monogame huwelijk beter te zijn en houdt vooral verband met het gevoel van geborgenheid. Gehuwde stellen die met enige regelmaat samen uitgaan, blijken doorgaans een sterkere band te hebben dan echtparen die dat niet doen, terwijl het bij ongehuwde koppels nauwelijks verschil maakt.

Geen garantie

Natuurlijk biedt het huwelijk geen garanties. Maar je kunt zelf wel degelijk iets doen om de kansen van welslagen ervan te vergroten. Dat betoogt psychotherapeute Lucie Veselka in de editie voorafgaand aan Valentijnsdag, waarin KN het huwelijk in het zonnetje zet.

Maar het geldt ook op macroniveau. Het huwelijk verdient en behoeft bescherming door en in het belang van de samenleving. Als uit onderzoek blijkt dat bijna de helft van de gescheidenen na een jaar spijt heeft van die beslissing, is er hoop. Maar dan moet er ook adequate hulp worden geboden. Dat is in ieders belang. Maar dat moet wel worden ingezien. De onderzoeken zijn er.