‘Economische Jet wil moeders dubbel laten renderen.’ Een KN-commentaar onder die titel uit 2013 leverde veel reacties op. De niet al te gezinsvriendelijke uitspraken die minister Jet Bussemaker (PvdA) toen deed, zorgden zo in ieder geval nog voor een van de best gelezen artikelen ooit op katholieknieuwsblad.nl.

Als ze het gelezen heeft, zal de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen er niet blij mee zijn geweest. “Moederschap verdient dus waardering. Zelfs Stalin snapte dat,” aldus het commentaar. In tegenstelling tot ‘economische Jet’, dus.

Boycot

Inmiddels zijn we vier jaar verder en is Bussemaker in afwachting van een nieuw kabinet aan haar laatste dagen op het ministerie van OC&W bezig. Ze is demissionair, wat lopende zaken afhandelen, niets aan de hand, toch? Niet helemaal.

Op 6 mei verscheen er een door meer dan honderd in de media werkzame vrouwen ondertekende verklaring in de Volkskrant en NRC Handelsblad. Ze vragen grote bedrijven daarin om hun advertenties op website geenstijl.nl en het eraan gelieerde dumpert.nl te heroverwegen: “U betaalt mee aan een site waar vrouwenvernedering en racisme de norm is, niet de uitzondering.”

Steun

Directe aanleiding voor het stuk was een blog op GeenStijl waarin een Volkskrant-journaliste werd afgebeeld die kritisch over de site had geschreven. Het ging vergezeld van de vraag: ‘Zou u haar doen?’ De nog ranziger reacties van sitebezoekers die dat uitlokte, laten we hier maar achterwege.

Nog hetzelfde weekend sprak zowel Bussemaker als haar collega Melanie Schultz van Haegen (Infrastructuur en Milieu, VVD) haar steun uit voor de oproep tot een boycot. Beiden stelden dat ze het artikel ook zouden hebben ondertekend als hun daarom gevraagd zou zijn.

Ongemak

Dat is enerzijds heel begrijpelijk (Bussemaker zelf is op GeenStijl ook flink over de hekel gehaald), maar roept anderzijds ook ongemak op. Want zolang er geen nieuw kabinet beëdigd is, spreken de twee niet als bekende, maar willekeurige privépersonen, maar ook als minister. In Bussemakers geval bovendien als minister van het departement dat verantwoordelijk is voor ’s lands mediabeleid.

Dat alles maakt de steunbetuiging ongepast. Marianne Zwagerman, destijds betrokken bij de overname van GeenStijl door de Telegraaf Media Groep, vat het op bnr.nl prima samen: “Er is grensoverschrijdend veel mis als de minister van media deze oproep steunt. In ons vrije land gaan maar twee mensen over de inhoud van publicaties, de hoofdredacteur en uiteindelijk de rechter.”

Vrijheid

Laat het inhoudelijk debat over GeenStijl dus rustig woeden, maar in een zo groot mogelijke vrijheid. En laat de vertegenwoordigers van de staat zich er vooral zoveel mogelijk buiten houden, zéker als er een oproep tot een boycot bij komt kijken. Hoeven we Stalin er ook niet meer bij te halen.