Heeft u iets meegekregen van de grote verontwaardiging die in Vlaanderen is ontstaan door de VRT-reeks Godvergeten? Die vierdelige documentaire is opgebouwd rond de verhalen van slachtoffers van seksueel misbruik door Vlaamse priesters en religieuzen.
De reacties zijn niet min: honderden mensen laten hun naam schrappen uit het doopregister, politici willen de financiering van de erediensten herbekijken, priesters die met priesterboord in het straatbeeld verschijnen worden uitgejouwd en praktiserende katholieken krijgen dagelijks de vraag waarom zij nog bij die misbruikfabriek willen horen.
“Eigenlijk ben ik dankbaar voor deze maatschappelijke hetze. Ik geloof dat die zal bijdragen tot de broodnodige loutering.”
Tweet dit!
Het Evangelie verkondigen in Vlaanderen was al niet makkelijk; Godvergeten maakt de taak nu bijzonder ondankbaar. En dat voor jaren ver, want sinds de reeks aan bod kwam in het jeugdjournaal zien ook hele hordes acht- tot veertienjarigen het katholieke geloof als iets waar je maar beter ver vandaan blijft.
Vind ik dat erg? Absoluut. Mijn hart is bij de vele trouwe priesters, toegewijde religieuzen en enthousiaste leken die zich met kleine daden van concrete naastenliefde onvermoeibaar inzetten voor Gods Koninkrijk op aarde, elke dag opnieuw. Het is niet fair dat zij nu in de klappen moeten delen.
Maar mijn hart is nog veel meer bij de slachtoffers. Want het leed dat zij hebben doorgemaakt is onbeschrijflijk. Op het moment van de feiten, en tot vandaag. Er zijn niet alleen de nachtmerries, lichamelijke kwalen en depressies waarmee het trauma een uitweg zoekt. Er zijn niet alleen de ontwrichte gezinnen, de ontredderde ouders, partners en kinderen die niet begrepen wat er aan de hand was (en op hun beurt trauma’s ontwikkelden). Er is vooral het bijkomende leed doordat de daders logen, minimaliseerden, weglachten en zelf in de slachtofferrol kropen.
Ik weet het zeker: zij zullen hun straf niet ontlopen. Want niets is bedekt of het zal onthuld, en niets verborgen of het zal geweten worden (Lc. 12,2). En tot die aan zijn linkerhand zal Hij dan zeggen: Gaat weg van Mij, vervloekten, in het eeuwig vuur dat bereid is voor de duivel en zijn trawanten (Mt. 25,41).
Eigenlijk ben ik dankbaar voor deze maatschappelijke hetze. Ik geloof dat die zal bijdragen tot de broodnodige loutering. Van alles wat toen gebeurde, en van alle schandelijke praktijken van de duisternis die ook vandaag nog bestaan.
“Het Evangelie verkondigen in Vlaanderen was al niet makkelijk; Godvergeten maakt de taak nu bijzonder ondankbaar.”
Tweet dit!
Vergis u immers niet: vandaag worden nog steeds kinderen misbruikt en mishandeld door mensen die hun leven aan de Heer gaven – en die hun daden vervolgens vrolijk weglachen. Dat gebeurt veel dichterbij dan je denkt. Ik kwam er recent zelf nog mee in aanraking.
Hopelijk zal die loutering resulteren in een andere Kerk. Een Kerk die radicaal toebehoort aan Jezus Christus. Een Kerk die geen macht wil, geen invloed, geen rijkdom, en waarvan de leden God loven in blijdschap en eenvoud van hart, en bij het hele volk in de gunst staan (Hnd. 2,46-47).
De naam Godvergeten is eigenlijk niet slecht gekozen. Niet omdat God de slachtoffers vergeten was. Maar omdat de daders en allen die hen de hand boven het hoofd houden God duidelijk vergeten zijn.
Nathalie De Clerck is tolk en vertaler, auteur, single- en relatiecoach, echtgenote en moeder van vier kinderen en twee pleegkinderen.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
