Goede voornemens: ik vind het steeds lastiger om ermee om te gaan. De voornemens op zich zijn het probleem niet. Het is natuurlijk niet verkeerd om jezelf te willen verbeteren. Wat ik lastig vind, is de tijdsspanne ervan: een heel jaar.
Ik merk dat hoe ouder ik word, hoe lastiger ik het vind om te weten wat een nieuw jaar me gaat brengen. Het leven is zo onvoorspelbaar. Wat of wie komt er dit jaar op mijn pad? Wat of wie zal ik dit jaar moeten loslaten of omarmen?
Ik ben niet de enige. Het is bijna eind januari en de meeste mensen hebben de goede voornemens al verknald die ze nog maar enkele weken geleden maakten. En dan zijn er nog elf maanden te gaan. Je zou van minder ontmoedigd raken.
Waarom zouden we eigenlijk niet elke dag opnieuw goede voornemens maken? Alleen voor die dag? Dat lijkt me een veel beter idee, want een tijdsspanne van 24 uur is volgens mij in ongeveer alle gevallen goed te doen.
Dit is niet nieuw; veel heiligen en christelijke schrijvers hebben er al over geschreven. Iemand die hierbij wat mij betreft een goede gids is, is de negentiende-eeuwse Italiaanse priester Bruno Lanteri. Hij was de stichter van de Oblaten van de Maagd Maria en zijn denken werd enorm beïnvloed door de geestelijke oefeningen van de heilige Ignatius van Loyola.
Een van de belangrijkste elementen van die geestelijke oefeningen is de dagelijkse onderscheiding van de dag die je net hebt afgesloten. Je staat dan stil bij waar God die dag zichtbaar was, denkt na over hoe je beter kunt meewerken met zijn genade en legt je tekortkomingen bij Hem neer.
Samengevat kun je zeggen dat Lanteri’s gedachtegoed neerkomt op de ‘spiritualiteit van opnieuw beginnen’. Dat komt ook naar voren in zijn motto: Nunc coepi, ofwel ‘Nu begin ik’.
Zijn advies luidt: “Zeg dan stoutmoedig ‘Nu begin ik’ en ga voortdurend voort in dienstbaarheid aan God. Blik niet te vaak terug, want iemand die terugblikt, kan niet vooruit rennen. En wees niet tevreden met het beginnen van een jaar. Begin elke dag, want het is voor elke dag, zelfs voor elk uur van de dag, dat de Heer ons in het Onzevader geleerd heeft te zeggen: vergeef ons onze schulden en geef ons ons dagelijks brood.”
Die spiritualiteit van opnieuw beginnen is voor iedereen bruikbaar. Wij katholieken hebben nog het voordeel dat we dit heel tastbaar kunnen ervaren in het sacrament van de biecht, waarin we met een oprecht hart en de wil om niet opnieuw de fout in te gaan, Gods genade kunnen ontvangen.
Ook paus Franciscus wijst er al zijn hele pontificaat op dat God het nooit moe wordt ons te vergeven. Wij zijn het die het moe worden naar Hem toe te gaan, terwijl we alle terreinen waarop we willen groeien steeds bij God kunnen neerleggen.
Laten we daarom de rest van dit jaar elke dag opnieuw beginnen met de woorden van Bruno Lanteri: “Al val ik duizend keer per dag, dan begin ik duizend keer per dag opnieuw.”
Elise Italiano Ureneck is columniste van het Amerikaanse Catholic News Service.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
