Sportscholen zijn booming business: de mensen trainen zich een ongeluk om in een goede conditie te komen. Mensen wisselen hun ervaringen uit, zowel ter plekke als op sociale media. Adviezen die vaak gepaard gaan met eetadviezen. Dieet en oefeningen gaan hand in hand.
Het laat goed zien dat de moderne mens een evenwicht zoekt tussen geest en lichaam: een goede lichamelijke conditie helpt immers de menselijke geest. Het evenwicht dat de veertigdaagse vasten zoekt, ligt in diezelfde lijn, maar voegt er een aantal dimensies aan toe.
In deze periode maak je afspraken met jezelf: minder eten en drinken, meer aandacht als mantelzorger voor degenen die aan jouw zorg zijn toevertrouwd of voor de mensen die op je pad gekomen zijn. Maar ook: andere verdeling van je goederen en grotere vrijgevigheid, zoals voor een vastenactieproject in Azië of Afrika.
Deze oefeningen en afspraken zijn instrumenten om een nieuw evenwicht te vinden en op te bouwen. Er zijn vriendengroepen die afspraken maken en ook in gezinnen wordt een manier gevonden om gezamenlijk de vasten inhoud te geven. Vasten is ook een sociaal gegeven: we helpen en inspireren elkaar.
“Het lijkt een natuurlijke houding van de mens om vol mededogen te zijn. Toch zien we dat te weinig in de wereld.”
Tweet dit!
Een van de dimensies die ons veertigdaags vasten en bezinnen toevoegt aan het geestelijk en lichamelijk fitnessen, is compassie. Dat klinkt mooi, maar waar vindt die compassie zijn oorsprong? Waardoor wordt die gevoed?
Het lijkt een natuurlijke houding van de mens om vol mededogen te zijn. Toch zien we dat te weinig in de wereld. Of beter: veel compassie geschiedt in het verborgene, in de beslotenheid. Het is niet de compassie die de toon zet, terwijl er in het verborgene toch veel compassie betoond wordt.
De compassie die we zoeken en die we proberen vorm te geven, vindt zijn oorsprong in de passie van Christus zelf. We bewegen ons in de richting van Goede Vrijdag. Dat betekent de confrontatie met het kruis.
In dat kruis wordt zichtbaar dat God nabij wil zijn aan de mens en in het bijzonder aan de mens die zelf gekruisigd wordt: in ziekte, in verdriet, in mislukte liefde, in de rampen van het leven, of in teleurgestelde vriendschap. Het overkomt ons allen.
God kent ons verdriet en is ons in het sterven van Christus nabij: in de passie van Christus toont de Vader zijn compassie met ons. Die compassie komt voort uit zijn liefde.
“Pas als we de wereld beminnen zijn we in staat om haar te veranderen en te verbeteren.”
Tweet dit!
Als wij diezelfde compassie willen betonen voor de wereld, komt het erop aan om diezelfde wereld te beminnen. Pas als we de wereld beminnen zijn we in staat om haar te veranderen en te verbeteren. In die liefde ligt het commitment. Die liefde wordt concreet in mensen. De vasten roept ons op de mens te beminnen.
Alle afspraken die we met onszelf en met elkaar maken voor deze periode van de veertigdagentijd kunnen samengevat worden in deze twee richtingen: onze blik op het kruis van Christus, en onze blik op de gekruisigde mens van vandaag. Gaan zij ons echt ter harte? Maakt die compassie ons stil en bescheiden en laat hij ons ons gewone leven relativeren?
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
