De Veertigdagentijd is weer begonnen. Laten we deze tijd gebruiken om de Eucharistie intens te vieren, want die maakt de Kerk.
De katholieke traditie is door twintig eeuwen heen uitgegroeid tot een sterke traditie waarin door het jaar heen het hele leven wordt gevierd en gevoed. De liturgie van de kerk lijkt daarmee soms op een spel, een heilig spel. Het kerkelijk leven is niet zomaar een zondagse samenkomst, maar voltrekt zich iedere dag weer aan ons.
In één van de prefaties (voorwoord) van het Eucharistisch gebed dat wij bidden in de Veertigdagentijd, bidt de priester: “Want Gij gunt uw gelovigen de vreugde jaarlijks met een zuiver hart naar het paasfeest toe te gaan: Dit is een tijd van meer toeleg op het bidden, van grotere aandacht voor de liefde tot de naaste, een tijd van grotere trouw aan de sacramenten waarin wij zijn herboren.”
De kerkelijke gemeenschap biedt iedereen aan om juist in deze tijd de band met God en de kerk aan te scherpen. Hoewel de Eucharistie altijd al het middelpunt van ons geloofsleven is, komt dat in de Veertigdagentijd nog meer naar voren.
De Veertigdagentijd leidt ons naar de drie belangrijkste dagen van de kerk en van ons geloofsleven: Witte Donderdag, Goede Vrijdag en de Paasnacht. Alle drie de dagen hebben zicht op het leven hier en over de grens van de dood heen. Er is geen reden meer voor twijfel als we deze dagen vieren. Laat ik mij beperken tot de Witte Donderdag. Op deze dag worden de Goede Vrijdag en Pasen al zichtbaar.
Tijdens het Laatste Avondmaal maakt Jezus zijn apostelen (en uit hen ontstaat de kerk) duidelijk dat lijden, sterven en verrijzenis deel uitmaken van Zijn en ons leven. Hij viert het Joodse Paasfeest, het feest van de uittocht uit Egypte.
Het is Jezus zelf die aan dat specifieke uittocht verhaal en het bijbehorende feest een andere, diepere wending geeft. Wat Hij gaat meemaken legt Hij neer in brood en wijn. Zijn lijden, zijn sterven en zijn verrijzenis, zijn Leven drukt Hij uit in de dankzegging (Eucharistie) over brood en wijn. Daarin is Hij aanwezig. De apostelen beseffen dat des te meer als zij in de eerste geheime kleine christelijke gemeentes Eucharistie gaan vieren. Daarin ontmoeten zij Christus.
Zo komen de eerste christenen samen; en ook wij. Christenen zijn mensen die rondom de altaartafel samenkomen. De kerk maakt niet de Eucharistie, maar de Eucharistie maakt de kerk. De kerk verzamelt zich rondom de Eucharistie waarin wij Christus ontmoeten. Zijn leven, zijn lijden (offer) en zijn verrijzenis zijn geen gebeurtenissen van lang geleden, van ooit, waaraan wij terugdenken. Nee, het zijn gebeurtenissen van NU. Zijn leven, zijn lijden en sterven en zijn verrijzenis is nog één grote gebeurtenis die zich telkens voltrekt. Het gebeurt nog steeds voor ons.
Zo is de Eucharistie niet een statisch gebeuren, maar een levende aanwezigheid en ontmoeting met Christus die ons meeneemt in zijn liefde, lijden en verrijzenis. Eucharistie is dus meer dan even bij elkaar komen. Eucharistie is meer dan: “Kom maar in de kring” en “Samen delen, ja gezellig”.
En als wij geloven dat Christus in de Eucharistie aanwezig is, dan zal het niet zo zijn dat Hij weer afwezig is na de zegen en zending. Zijn aanwezigheid in de vrucht van de Eucharistie, de heilige Communie is permanent. Daarom is de Eucharistische aanbidding van belang voor ons leven. Geen grotere ontmoeting met Christus is denkbaar dan bidden bij het Heilig Sacrament.
Het zou mooi zijn als in alle katholieke kerken in deze periode iedere week gelegenheid is voor de eucharistische aanbidding.
Ons leven mogen we dan neerleggen (verdriet en vreugde) aan de voeten van Christus die op mystieke wijze aanwezig is in de heilige Communie.
Eucharistie, het is de bron van ons geloofsleven. Door Christus aan de kerk toevertrouwd toen Hij zei: “Zie, ik ben met u, alle dagen van uw leven.” Zie!! We mogen Hem zien en zelfs naar Hem opzien in het Heilig Sacrament.
Laten we deze tijd gebruiken om de Eucharistie intens te vieren. En waar dat niet kan, voelen we ons verbonden met de gelovigen die dat wel vieren en delen wij in de heilige Communie.
Andre van Aarle is diaken te Langeraar
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
