Voor de coronacrisis trok de oecumenische gemeenschap Taizé tienduizenden jongeren, maar nu ligt de gemeenschap nagenoeg stil. Prior Alois Leser ziet een enorme behoefte onder gelovige jongeren om elkaar weer te zien.

Nu Frankrijk en veel andere Europese landen in lockdown zitten, is het stil in Taizé. De oecumenische monastieke gemeenschap in de Franse regio Bourgondië trekt normaal gesproken ieder jaar tienduizenden jongeren. Broeder Alois Leser, prior van Taizé, merkt dat gelovige jongeren elkaar dolgraag weer willen ontmoeten: “We voelen dat daar enorme behoefte toe is.”

Verbonden via internet

De gemeenschap organiseert ontmoetingen op het internet om in tijden van lockdown toch iets voor jongeren te kunnen doen. “Jongeren zijn sterk met elkaar verbonden via internet, maar dat is geen vervanging voor persoonlijke ontmoeting.” Leser vertelt ook dat broeders naar de voorsteden van Parijs gereisd om daar in solidariteit te leven met jongeren “in deze moeilijke tijden.”

Voor Pasen ontmoette de prior paus Franciscus. Tijdens deze audiëntie vertelde hij de paus hoe Taizé het missiewerk voor jongeren vormgeeft in de pandemie en hoe “de kleine Taizégemeenschap in de universele Kerk leeft.”

Gebed en muziek

De katholieke Leser leidt de oecumenische gemeenschap inmiddels vijftien jaar. Zijn voorganger, Roger Schütz, die Taizé in 1940 oprichtte, kwam uit een Zwitsers-protestantse familie. De gemeenschapsleden bidden drie keer per dag samen in een structuur die lijkt op het getijdengebed.

Taizé staat bekend om zijn muziek, die getypeerd wordt door de herhaling van regels uit de Bijbel. In de beginjaren van Taizé waren de meeste liederen in het Frans, maar toen de gemeenschap een steeds internationaler karakter kreeg, werd Latijn de voertaal.

Leser heeft zelf ook een aantal Taizéliederen geschreven. Volgens hem stimuleert de herhaling in de liederen “innerlijk leven en innerlijk gebed.” Een van zijn gebedsliederen heet *In Manus Tuas, Pater, geïnspireerd door Jezus’ woorden aan het kruis: “Vader, in Uw handen beveel ik Mijn Geest.”

“Dit gebed vind ik zo belangrijk omdat we onszelf helemaal aan God overlaten”, legt Leser uit. “We vertrouwen volledig op Hem, ook in zware tijden, als het leven moeilijk is. Dat drukken we op deze manier uit, ook als het lijkt alsof God niet helpt – we blijven geloven dat Hij aanwezig is.”

Misbruikslachtoffers

Leser bidt ook iedere dag voor de slachtoffers van misbruik door geestelijken. De Taizégemeenschap is zelf ook betrokken bij vijf misbruikbeschuldigingen. Tussen 1950 en 1990 zouden drie gemeenschapsleden – waarvan er twee al zeker vijftien jaar dood zijn – zich schuldig hebben gemaakt aan misbruik.

De prior voelt zich verantwoordelijk voor de jongeren die ieder jaar naar Taizé komen. Daarom zijn er veranderingen doorgevoerd in de formatie van de gemeenschapsleden en is ook de training voor de vrijwilligers verbeterd. “Ook moeten we de schoonheid van onze toewijding aan het celibaat verdiepen”, zegt hij. “We hebben niet minder lief dan andere mensen, maar wel op een andere manier.”

Hoewel het coronavirus het lastig maakt om toekomstplannen op te stellen, hoopt Leser dat de jaarlijkse Europese Taizé-ontmoeting eind dit jaar wel zal kunnen doorgaan in de Italiaanse stad Turijn. De ontmoeting van vorig jaar moest geannuleerd worden.