Marieke Borsje (24) en Thijmen Vogelaar (23) ontmoetten elkaar in de Heilige Lodewijkkerk in Leiden. Ze vertellen samen over hun weg naar de Kerk, het tweede verhaal over twintigers die zich met Pasen laten dopen. 

Marieke, student Taalwetenschap uit Etten-Leur, groeide op in een seculier gezin en had zelden contact met religie. In 2021 bezocht ze voor het eerst een kerk in Tilburg, waar ze een gelovige vriend had. Ze bestudeerde de rol van traditie, liturgie en gemeenschapsvorming, zij het meer als buitenstaander dan als deelnemer.

Maar het was niet alleen haar nieuwsgierigheid die haar naar de Kerk trok. Marieke worstelde ook met mentale problemen en zocht antwoorden op de grote levensvragen: waarom ben ik hier en wat is mijn waarde? “In een moderne samenleving waar productiviteit vaak als de maatstaf voor waarde wordt gezien, vond ik het moeilijk om mijn eigen betekenis te vinden. Ik werd er ongelukkig van.”

Mentaal welzijn

Wat ze in Tilburg miste, waren diepgaande gesprekken over geloof en spiritualiteit. “Toen ik in de kerk in Leiden ging kijken, vond ik een groep die bereid was om met mij in gesprek te gaan.” Door deel te nemen aan programma’s zoals Sycamore en het vinden van gelijkgestemde individuen, begon Mariekes geloof te groeien.

Het afgelopen jaar kreeg ze te maken met een burn-out. “Ik was er echt bij gebaat om mijn therapie te combineren met gebed en zo op die manier gedachtenoefeningen te blijven doen. Ik besefte dat het goed was voor mijn mentale welzijn. Tegelijkertijd leerde ik op intellectueel niveau meer over de Bijbel, de geschiedenis van de Kerk en over alle heiligen.”

‘Wat raakte me?’

Thijmen, student Engels, kreeg als kind in Alphen aan den Rijn slechts flarden van religie mee. “Later ben ik uit eigen interesse betrokken geraakt bij een baptistenkerk, maar ik merkte bij mezelf veel waardering voor de katholieke geloofsbeleving, die meer draait om ervaren dan om puur intellectueel begrip.”

Tijdens een dispuutsreis met de studentenvereniging was hij in Rome in de Sint-Pietersbasiliek. De andere studenten hadden kritiek op alle rijkdom. “Maar ik vond het eigenlijk alleen maar heel mooi en ontroerend. Ik ging nadenken over wat mij zo raakte.”

De gedachte om over te stappen naar de katholieke Kerk werd versterkt door de keuze van een goede vriend om dezelfde weg te bewandelen. “Afgelopen zomer ben ik in Leiden met de pastoor gaan praten en heb ik hem bestookt met héél veel vragen.”

Ontmoeting

Het is heel onwennig om in een kerk naar binnen te lopen als je er niet bekend mee bent, volgens Thijmen. “Tijdens een Mis moet je niet alleen luisteren, maar ook beantwoorden met je lichaam en met je stem. En er zijn veel mensen die het doen vanaf kleins af aan.”

Daarnaast is er ook geen gebruikelijk traject om je van buitenaf bij een kerk te voegen. Het was daarom voor hem heel bemoedigend om in november Marieke te ontmoeten. Bij de koffietafel raakten de twee na de ochtendmis in gesprek.

Ze ontdekten veel raakvlakken en deelden hun meningen over de Kerk en over hun studies. “Op een gegeven moment moesten we de deur uit, want de koster wilde ook afsluiten”, lacht  Marieke. “We zijn toen samen een broodje gaan halen en bleven we de hele middag praten.”

Samen bewandelen

“Ik probeerde eigenlijk smalltalk over de studie te hebben met Marieke, maar dat vond ze niet interessant”, vult Thijmen aan. “Ze doorbrak meteen de oppervlakkigheid en wilde over de Kerk praten. En ik dacht: ‘Dit is zó veel fijner, dat we het gewoon hierover kunnen hebben.'”

“Het is fijn om dit traject samen te bewandelen, omdat we elkaar erin stimuleren en enthousiasmeren.” Sinds december zijn ze een stel. “Het klinkt hoogdravend om te zeggen dat het de hand van God was, maar het effect ervan is wel heel opbouwend voor ons geloof geweest. Dat geloof sterkt weer onze relatie.”

‘Ik mag er gewoon zijn’

Thijmen voelde langzaam een toenemend verlangen om deel uit te maken van de Kerk, maar twijfelde aan zijn kennis en bekwaamheid in het geloof. “Ik vroeg aan pastoor Jeroen Smith: ‘Als ik straks katholiek word, moet ik dan alles weten en het overal mee eens zijn?’ Hij reageerde gelukkig heel sympathiek en reageerde er dan ook met humor op: ‘Ja, we gaan je toetsen en als je het niet allemaal weet, word je verbannen naar een andere kerk’, haha.”

Hij werd gerustgesteld dat perfectie niet vereist was. Het gevoel van verbondenheid en acceptatie binnen de geloofsgemeenschap gaf uiteindelijk de doorslag voor Thijmen om zich te laten dopen. “Ik hoef me niet te bewijzen, ik mag er gewoon zijn.”

Steun en liefde

“Als je mensen leert kennen, heb je het vooral over wat die ander bijdraagt aan de maatschappij”, zegt Marieke. “Je praat vaak met elkaar over werk of studie. Het viel me juist op dat in de kerk niemand aan mij vroeg wat ik deed. Als ik daar zei dat het geestelijk niet zo goed met me ging, vroeg niemand aan me wat ik daaraan ging doen, maar kreeg ik juist veel steun, liefde en warmte.”

Haar deelname aan een jongerenretraite gaf ook haar de doorslag. “Dat was zo’n mooie week! Ik heb een paar persoonlijke ervaringen gehad die bevestigden dat ik op de goede weg was. De week daarna zei ik tegen de pastoor dat ik met Pasen gedoopt wilde worden.”

Aantrekkelijk voor jongeren

Wat maakt volgens hen de Kerk nu nog interessant voor jongeren? “Ik werd vervoerd door de aanwezigheid van Jezus in de Mis”, legt Thijmen uit. “Je kunt het niet goed verklaren, maar God roept je om de schoonheid en de aanwezigheid te ervaren.”

Marieke spreekt de nadrukkelijke spiritualiteit heel erg aan. “Ik kwam laatst in aanraking met franciscanen en ik ontdekte dat ik mijn klimaatactivisme ook kan linken aan een heilige van achthonderd jaar geleden. Dat vond ik heel cool. Maar ook Ignatiaanse spiritualiteit: ruimte geven aan je gedachten, geduld en onderscheiding.”

Thijmen vult aan: “Persoonlijk denk ik dat de katholieke spiritualiteit, de Mis, eigenlijk al heel aantrekkelijk is voor jonge mensen. Ook omdat er zó veel druk staat op jongeren, dat ze het juist fijn vinden om even de stilte op te zoeken en tot God te komen. Dat ze iets kunnen beleven wat tijdloos is en niet zomaar verdwijnt.”