De publieke opinie is de Keulse kardinaal Woelki al langer slechtgezind. De vijandigheid heeft met de bekladding van zijn ambtswoning door onbekenden een nieuw dieptepunt bereikt. Extra pijnlijk is dat hij van collega-bisschoppen weinig steun hoeft te verwachten.
Eerder deze week werd de ambtswoning van kardinaal Rainer Maria Woelki in het centrum van Keulen beklad met haatzaaiende teksten. Op een garagedeur was graffiti aangebracht over misbruik en vrouwenrechten. Daarnaast werd het toegangshek bespoten met poeder uit een brandblusser.
Het aartsbisdom zei bezorgd te zijn over deze “agressieve” daad van vandalisme, en deed aangifte bij de politie.
Het is niet voor het eerst dat Woelki het doelwit is van protesten – in augustus vorig jaar werd het aartsbisschoppelijk paleis bijvoorbeeld al belaagd door de feministische actiegroep Maria 2.0 – maar de acties worden wel steeds grimmiger.
Dat lijkt een rechtstreeks gevolg van de voortdurende hetze in de Duitse media tegen de aartsbisschop van Keulen. Nadat Woelki in maart 2020 de publicatie van een deskundigenrapport over misbruik in zijn aartsbisdom had tegengehouden – naar eigen zeggen vanwege methodische mankementen – wordt hij steevast afgeschilderd als iemand die misbruikzaken in de doofpot heeft willen stoppen.
Hoewel Woelki meerdere rechtszaken aanspande – en won – tegen boulevardblad Bild, blijft de publieke opinie hem slechtgezind. Gelovigen en priesters in zijn aartsbisdom lieten hem massaal vallen. Hij kon uiteindelijk niets anders dan zijn ontslag aanbieden aan de paus. Tot steeds luidruchtigere verbijstering van de Duitsers heeft Franciscus dat ontslag nog altijd niet aanvaard.
Extra pijnlijk voor de geplaagde kardinaal, is dat ook collega-bisschoppen geen kans onbenut laten om hem publiekelijk aan of af te vallen. Daags na het vandalisme kreeg hij ook nog een veeg uit de pan van de voorzitter van de Duitse bisschoppenconferentie, Georg Bätzing.
In een interview met het weekblad Die Zeit nam Bätzing het weliswaar ook voor Woelki op in de rechtszaak die tegen hem aangespannen is vanwege meineed – “Er is iets onwaardigs aan alle pogingen om hem voor de rechtbank te vervolgen”, aldus de bisschop – maar in één adem schoof hij Woelki de schuld voor de kerkelijke leegloop in Duitsland in de schoenen.
“Keulen is niet alleen koploper wat betreft kerkelijke uitschrijvingen, maar nu schrijven in het hele land mensen zich uit vanwege Keulen.”
Ook merkte Bätzing op dat Woelki “de acceptatie van de mensen verloren heeft”. Het tekent de sfeer in katholiek Duitsland, dat zichzelf zo graag op de borst klopt als een toonbeeld van synodaliteit. Maar steeds blijkt dat ‘synodaliteit’ daar vooral betekent: ‘de mensen vragen, de Kerk moet draaien’. En het woord betekent er zeer zeker niet, wat het elders in de wereld wel betekent, ‘bisschoppelijke collegialiteit’.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
