Op het eerste gehoor klinkt het redelijk: jongeren hebben een langere tijd ‘last’ van beleidskeuzes die nu gemaakt worden, dus zou hun stem zwaarder moeten wegen in de politiek.
Eerder klonk dat argument al in pleidooien om de stemgerechtigde leeftijd te verlagen en in de milieuprotesten waarin scholieren luidruchtig het voortouw namen. Nu klinkt het in debatten over de ‘onevenredige’ invloed van babyboomers – de favoriete kop van jut van mopperende millennials, zeker als de ‘boomers’ in kwestie nog blank en man zijn ook; de gruwel…
Toch deugt de redenatie op een heel fundamenteel niveau niet. Vanuit een democratisch oogpunt is het al uiterst dubieus om de ene stem zwaarder te laten wegen dan de andere op basis van iets waar de kiezer in kwestie geen invloed op heeft, namelijk zijn of haar geboortedatum.
Dat is even fout als stemmen wegen op basis van huidskleur, geslacht of religieuze gezindte – discriminatie heet dat.
Maar op het achterliggende wereldbeeld is nog meer af te dingen. Dat mist ten diepste het perspectief van de eeuwigheid. Het stoelt op het moderne irrationele bijgeloof dat het leven een harde stop maakt bij de dood, en dat de mens zich ‘dus’ slechts bekommert om de beperkte tijd die hem of haar zelf gegund is hier op aarde.
Ja, dan heeft de zeventiger nog maar een paar jaar voor de boeg, en de dertiger misschien wel een halve eeuw – waardoor ze andere keuzes maken, andere belangen dienen. De babyboomer is egoïstisch, moppert de millennial; maar de hele redenatie zelf is gebaseerd op een cynisch, egoïstisch mensbeeld.
In werkelijkheid kijken mensen wel degelijk voorbij de grenzen van hun eigen eindige ik – daarvoor hoef je trouwens niet eens gelovig te zijn, noch behept met een overdreven optimistisch mensbeeld. Het is een kwestie van realisme: ook die zo beklaagde babyboomer denkt aan zijn kinderen en kleinkinderen, om maar wat te noemen. En dan heeft hij opeens even veel ‘toekomst’ als de millennial, even veel recht van spreken.
Ook de oudere heeft er ‘belang’ bij dat er verstandige beleidskeuzen worden gemaakt voor de langere termijn, dat er vrede en voorspoed heersen, dat de oceaan niet als een collectief riool wordt gebruikt, dat wereldmachten elkaar niet met kernwapens bestoken en ga zo maar door.
De oudere is daar misschien nog wel méér van doordrongen, omdat hij zijn kinderen en kleinkinderen concreet voor zich ziet, waar ‘toekomstige generaties’ voor veel jongeren nog een abstractie is.
Ik zal niet aankomen met dooddoeners over de wijsheid van de oudere generaties; want ook ouderen zijn tot dwaasheden in staat zoals de jeugd soms verrassend wijs is. Het punt is: al hun stemmen – van oud en jong, boomer en millennial, dwaas en wijs – mogen even zwaar wegen. Sub specie aeternitatis, in het licht van de eeuwigheid, zijn de belangen van de verschillende generaties heus zo verschillend niet.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
