In de Bijbel op mijn bureau zitten gedenkplaatjes als bladwijzer: een prentje van een oud-missionaris bij wie ik misdienaar was, een foto van het meisje dat ik als jonge priester begroef, de afbeelding van een inspirerende docent die monnik werd. Personen en gebeurtenissen om in ere te houden; ze staan dikwijls aan de basis van ons geloof en onze levensroeping.
De kerstkribbe en het groen zijn opgeruimd. Het kruisbeeld blijft hangen. In sommige streken is carnaval overgebleven als residu van de katholieke traditie, want na Aswoensdag begint een periode van inkeer. Dan dient onze aandacht te worden gericht op Pasen, op het sterven en de verrijzenis van Jezus Christus als dragende kracht van ons bestaan en als inspiratiebron voor de keuzes die wij maken.
Kerststal en kruis vormen lang niet het hele christelijke geloof, maar ze brengen ons op het spoor daarvan, ze verwijzen.
Herinnering, memoria: terugdenken, beelden, kernwoorden die ons bestaan verdiepen en ons gevoel versterken, die Gods aanwezigheid actualiseren. Voor onze geloofsbeleving zijn ze onmisbaar. Met name in de liturgie – vooral in de Eucharistie en meer specifiek: de paaswake.
Ze zijn het fundament van onze christelijke traditie. Wie de kruisweg loopt (zoals in een processiepark – denk aan het Duitse Kevelaer), wie de rozenkrans bidt rond de geheimen van Maria (maar eigenlijk rond het mysterie van de menswording van God in de persoon van Jezus Christus tweeduizend jaar geleden), die laat zich daardoor raken en omvormen. We weten ons gedragen door het woord van Jezus: “De Heilige Geest zal komen en u alles in herinnering brengen, wat Ik u gezegd heb” (Joh. 14,26).
Toeristen zijn vaak zwervers, nieuwsgierig uitziend naar welke verrassing op hun weg komt.
Christenen zijn pelgrims, bedevaarders die zich door Jezus laten oriënteren. De tijdsindeling – Kerstmis, Pasen, Pinksteren, Maria Hemelvaart en Allerheiligen – speelt daarbij een essentiële rol. En de herhaling van woorden – Lam Gods zoals het profane I love you – als personalisering van ons geloof.
Geen wonder dat de katholieke Kerk soms wordt omschreven als ‘heilige herinneringsgemeenschap’. De Catechismus van de Katholieke Kerk zegt: “De Heilige Geest is het levende geheugen van de Kerk” (nr. 1099). Die herinnering is geen weemoedig terugkijken. Ze herkent en zij kiest Jezus Christus als wezenlijke bron van inspiratie en als drijfveer van ons bestaan, want “het geloof is een vaste grond van wat wij hopen” (Hebr. 11,1).
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
