De bloemenkinderen van de jaren zestig krijgen het geloof over zich uitgestort in de vrolijke, op feiten gebaseerde film Jesus Revolution die sinds kort op Netflix te zien is. Het verhaal draait om de onwaarschijnlijke samenwerking tussen de evangelische hippie Lonnie Frisbee en de uit Californië afkomstige dominee Chuck Smith.

De twee worden samengebracht door Chucks dochter Janette, die haar vader wil doen begrijpen wat die malle hippies drijft. Vervolgens weet Lonnie de stijfkoppige Chuck ervan te overtuigen dat de flower-powergeneratie rijp is voor bekering.

Terwijl hun onorthodoxe missie leidt tot massale doopsels, verschuift de focus van de film van het duo Lonnie en Chuck steeds meer naar de bekeerlingen, die met hun eigen problemen te kampen hebben.

De boodschap dat de focus op genot en het gebruik van verdovende middelen in de jaren zestig minsten zo’n verwoestend effect hadden op de jongeren als het door consumptie gedreven materialisme waartegen ze in opstand kwamen, zal christelijke kijkers uit alle richtingen wel aanspreken.

Maar als katholiek word je minder blij van het feit dat zowel het sacrament van het doopsel als dat van de Eucharistie in de film worden afgeschilderd als louter symbolische bijeenkomsten. Dat wordt nog verder benadrukt als Chuck besluit de officiële teksten van de sacramenten eigenhandig aan te passen.

Voor wie daar doorheen kan kijken, is dit een verfrissende en opbeurende blik op een verrassend hoofdstuk in de geschiedenis van de babyboomers. De oudere generatie zal in de massale spirituele reis van de hippies wellicht iets herkennen van de zoektocht van de heilige Augustinus naar de “schoonheid die altijd oud en altijd nieuw is”.  Al zullen ze zich misschien ook afvragen hoe blijvend de wijdverspreide en enthousiaste omarming van de Blijde Boodschap uiteindelijk bleek te zijn.

Jesus Revolution is te zien op Netflix.