Tijdens een lunch met jongeren heeft de paus mogelijk gezinspeeld op Afrika als toekomstige WJD-locatie. Andere reisplannen besprak hij in een vandaag verschenen Spaans interview. Daarin benadrukte hij ook dat transgenderpersonen als “kinderen van God” verwelkomd moeten worden.

“Ik had verwacht nerveuzer te zijn, maar het was allemaal erg rustig”, vertelt de Portugese Joana Maria de Andrade (24) na de lunch die ze met de paus had gekregen in de Vaticaanse nuntiatuur in Lissabon. “We voelden ons allemaal thuis, erg welkom”, zegt ze tegen Catholic News Service.

Zij was een van de tien jongeren uit verschillende landen die waren uitgenodigd om samen met paus Franciscus, kardinaal Manuel Clemente en kandidaat-kardinal Américo Aguiar, een middagmaaltijd te delen in het kader van de Wereldjongerendagen. Op het menu stonden pasta, vlees en groente, met ijs als toetje.

‘Het leven beschermen’

“Sommigen van ons vroegen om advies over hoe jonge mensen kunnen omgaan met lastige kwesties als euthanasie en abortus”, vertelt de 24-jarige Clara Yacolca Farfan uit Peru. Het advies van paus Franciscus was daarbij om “het leven te verdedigen”.

“We weten dat er mensen zijn die door zeer moeilijke situaties gaan, maar de paus nodigde ons uit om voor het leven te zorgen, omdat het heilig is en om dat te doen waar we ook zijn”, zegt ze. “We hoeven geen grote dingen te doen, maar het leven gewoon te beschermen waar we kunnen, bijvoorbeeld waar we werken.”

Reisplannen

Op de vraag of ze paus Franciscus had verteld dat de volgende WJD in Afrika zou moeten plaatsvinden, wil Maria Magdalena Ondo Mayie (30) uit Equatoriaal-Guinea, niet onmiddellijk antwoorden. Ze aarzelt even voordat ze raadselachtig meedeelt: “Dat is ons geheimpje.”

Andere pauselijke reisplannen zijn besproken in een interview met het Spaanse tijdschrift Vida Nueva. Het verslag van dat vraaggesprek verscheen vandaag, maar heeft al eerder plaatsgevonden. In dat interview meldt paus Franciscus dat “er aan Kosovo gewerkt wordt, maar dat er nog niets definitief is” en dat ook een bezoek aan zijn thuisland Argentinië “in de pijpleiding zit”.

Een bezoek aan beide landen zou hoogst opmerkelijk zijn. Kosovo, dat zich in 2008 eenzijdig afscheidde van Servië, wordt door een groot aantal landen niet als onafhankelijke staat erkend. Terugkeren naar Argentinië is voor de paus altijd beladen geweest, omdat hij niet wil dat zijn komst geïnterpreteerd zou kunnen worden als een politieke zet.

Over de Vaticaanse inspanningen voor vrede in Oekraïne vertelt paus Franciscus dat hij hoopt zijn gezant kardinaal Matteo Zuppi naar Beijing te sturen, omdat China en de Verenigde Staten “de sleutel hebben om de spanning van het conflict te verminderen”, aldus de paus. Hij denkt erover een “permanente vertegenwoordiger” aan te stellen die kan bemiddelen tussen Rusland en Oekraïne, zo zegt hij.

‘Voetballen, niet dogmatiseren’

Sprekend over trends in de richting van traditionalisme, zegt de paus dat jonge priesters een starre houding aannemen “omdat ze bang zijn voor de onzekere tijden waarin we leven”. Wel onderstreept hij dat deze priesters “goede mensen zijn die de Heer willen dienen”.

Elke pastorale benadering die “gedreven wordt door ideologie” – of die nu conservatief of progressief is – “is ten diepste ziek en schaadt jongeren”, aldus een felle paus Franciscus.

“Ik ben bang voor intellectuele jeugdgroepen, zij die jongeren oproepen om na te denken en hen dan vullen met rare ideeën”, vervolgt paus Franciscus, die daarbij aangeeft met name op de rechterflank van het politieke spectrum dergelijke gevaren te zien. “We hebben normale seminaristen nodig”, voegt hij daaraan toe, “die naar de mensen trekken om te voetballen, niet om te dogmatiseren.”

Transgenders

En zoals hij herhaaldelijk tegen de WJD’ers in Lissabon heeft gezegd, benadrukt hij in het interview dat de Kerk open moet staan voor iedereen. “Als de Kerk zich afsluit, is ze geen Kerk meer”, legt hij uit. “Daarom maakt het me niet uit dat sommige mensen mij het kwalijk nemen dat ik transgenderpersonen ontvang op de algemene audiënties op woensdag.”

De eerste keer dat een zuster een groep transgenders naar de audiëntie bracht, vertelt hij, “kwamen ze huilend naar omdat ik ze een handdruk of een kus had gegeven – alsof ik iets uitzonderlijks had gedaan. Maar het zijn kinderen van God!”