De Kerk in Frankrijk legt meer dan 19,5 miljoen euro opzij voor schadevergoedingen aan mensen die als minderjarigen seksueel misbruikt zijn door medewerkers van de Kerk.

Het nieuws komt ongeveer vier maanden na het verschijnen van een rapport waarin wordt geschat dat honderdduizenden kinderen in de afgelopen zeventig jaar zijn misbruikt in de  Kerk in Frankrijk.

“Het is een eerste stap”, zei Gilles Vermot-Desroches in een interview met persbureau Agence France-Presse. Vermot-Desroches is voorzitter van het Selam-fonds, dat zich inzet voor schadevergoedingen voor slachtoffers.

Compensatiefonds

Een eerste bijna vijf miljoen euro is naar verluidt al gereserveerd voor schadeclaims die momenteel worden onderzocht door een onafhankelijk panel.

Het is onduidelijk hoe het geld is verkregen. De Franse bisschoppen stemden tijdens hun plenaire vergadering in november voor de verkoop van onroerende en roerende goederen van enkele bisdommen. De Kerk nodigde naar verluidt ook geestelijken en leken uit om donaties te doen.

Honderdduizenden kindslachtoffers

Volgens het rapport dat een onafhankelijke commissie in oktober publiceerde zijn tussen 1950 en 2020 216.000 kinderen door geestelijken misbruikt.

Het voegde eraan toe dat wanneer ook rekening wordt gehouden met misbruik door andere kerkelijke medewerkers, “het geschatte aantal kindslachtoffers stijgt tot 330.000 voor de hele periode”.

Beloften

De Franse bisschoppen reageerden op het rapport met beloften van een “uitgebreid programma voor vernieuwing” van hun bestuur en de mogelijkheid van bemiddeling en compensatie voor slachtoffers van misbruik.

Ze richtten ook werkgroepen op om misbruik aan te pakken en te voorkomen.

Boetedoening

Aan het einde van hun plenaire vergadering in november in Lourdes luisterden de bisschoppen naar een getuigenis van een slachtoffer. Tijdens de onthulling van een beeld van een huilend kind knielden de bisschoppen in een daad van boetedoening.

‘Walging en angst’

Aartsbisschop Éric de Moulins-Beaufort van Reims – voorzitter van de Franse bisschoppenconferentie – zei destijds dat de bisschoppen de “institutionele verantwoordelijkheid” van de Kerk voor de bevindingen van het rapport hadden erkend en daarom hadden besloten om hervormingen door te voeren.

“We deden het vooral omdat we Gods blik op ons voelden, omdat we walging en angst in ons voelden opkomen toen we ons realiseerden wat zoveel mensen hadden meegemaakt en nog steeds ondervinden in termen van lijden, terwijl ze het recht hadden om het licht, de troost, en de hoop van God te ontvangen”, zei de aartsbisschop.

Kritiek

Sommige leden van een Franse katholieke academie bekritiseerden de methodologie van het misbruikrapport, omdat het rapport “wetenschappelijke nauwkeurigheid” mist. “De onevenredige beoordeling van deze plaag voedt het verhaal van een ‘systemisch’ karakter en legt de basis voor voorstellen om het kerkelijk instituut neer te halen”, zeiden ze.

Celibaat

De auteurs van de kritiek merkten op dat het rapport erkent dat er geen causaal verband was tussen het celibaat en seksueel misbruik.

Maar ze zeiden dat “aanbeveling 4 het priestercelibaat behandelt en [de Kerk] uitnodigt ‘om de ethische vereisten van het gewijde celibaat te identificeren, in het bijzonder met betrekking tot de vertegenwoordiging van de priester en het risico dat wordt gelopen door hem de status van held te verlenen, of hem in een dominante positie te plaatsen.’”

Ze voerden aan dat “deze aanbeveling buiten de bevoegdheid van de commissie valt.”

De kritiek leidde ertoe dat verschillende leden van de in 2008 opgerichte academie ontslag namen.