Pleegouderschap moet door de Kerk als een pro-lifekwestie beschouwd worden, vinden Amerikaanse pleegouders en deskundigen. Volgens hen kan de katholieke Kerk veel meer doen voor de 400.000 pleegkinderen in het land.

In de Verenigde Staten leven zo’n 400.000 kinderen in pleeggezinnen en opvangtehuizen. Sinds de abortuswetgeving in het land in juni 2022 werd gewijzigd en abortus in veel staten minder toegankelijk is geworden, verwachten experts dat het aantal kinderen waar de biologische ouders niet voor kunnen of willen zorgen zal toenemen.

Weeshuizen bestaan in de Verenigde Staten niet meer, waardoor deze kinderen in de pleegzorg worden opgevangen. Opvallend weinig katholieken stellen zich echter als pleegouder beschikbaar, ziet Kimberley Henkel, directeur van Springs of Love, een organisatie voor katholieke pleeggezinnen. “Wij proberen pleegzorg en adoptie vanzelfsprekender te maken in de Kerk”, legt Henkel het doel van haar organisatie uit. “Wij zien dat als een zeer belangrijke pro-lifekwestie.”

‘Waar zijn de katholieken?’

Henkel, die zelf vier geadopteerde kinderen heeft, merkt dat protestantse gemeenschappen veel actiever zijn in pleegzorg dan katholieke kerken. Toen zij en haar man met pleegzorg begonnen, werd dit snel duidelijk. “We keken om ons heen en zeiden: ‘Waar zijn de katholieken?'”

“Jezus draagt ons op te zorgen voor weduwen en wezen; de kinderen in pleegzorg zijn onze hedendaagse wezen”, legt ze uit. Een jaar na de aanpassing van de abortuswetgeving ziet ze hoe noodzakelijk het is dat katholieken doordrongen raken van het belang van pleegzorg. “We kunnen niet werken aan de beëindiging van abortus zonder te zorgen voor de moeders en de kinderen nadat ze geboren zijn.”

Ondersteuning

Henkel denkt dat zorg voor pleeggezinnen vanuit parochies – bijvoorbeeld door extra basisbehoeften te verstrekken – pleegouders kan helpen bij het uitvoeren van hun taak. Uit statistieken blijkt namelijk dat de helft van de pleeggezinnen zonder ondersteuning binnen een jaar afhaakt; met hulp stopt slechts een op de tien.

“Als we in de Kerk meer zouden praten over de kinderen onder onze zorg, dan zie ik niet hoe we nog zouden kunnen wegkijken”, zegt Henkel. “Deze kinderen zijn onze verantwoordelijkheid.”

Pleegouderschap is een zware taak, weet klinisch psycholoog Ray Guarendi. “Je kunt ervan uitgaan dat pleegkinderen een moeilijk verleden hebben”, zegt hij. “Er is vaak sprake van verwaarlozing of zelfs misbruik. Leerproblemen en sociale en emotionele problemen komen veel voor.” Ook wordt een deel van de kinderen die in de pleegzorg terechtkomen in de baarmoeder blootgesteld aan alcohol of drugs; dat belemmert de ontwikkeling van de hersenen.

Wake-up call

In geen enkele Amerikaanse staat zitten zo veel kinderen in het pleegzorgcircuit als in Californië, maar de Kerk daar heeft nog grote stappen te zetten als het om zorg voor pleeggezinnen gaat, vindt Kathleen Domingo, voorzitter van de Katholieke Conferentie van Californië. Het gaat volgens haar inmiddels de goede kant op, maar daarvoor was wel een wake-up call nodig, legt ze uit.

Domingo vertelt hoe bij een pro-lifebijeenkomst van het aartsbisdom Los Angeles pro-lifers werden uitgedaagd door evangelist Nick Vujicic. “Hij riep: ‘Als jullie echt pro-life zijn, wat doen jullie dan voor de tienduizenden kinderen die wegkwijnen in het kinderwelzijnsstelsel in Californië?’”, herinnert ze zich.

“Ik stond naast aartsbisschop (José) Gomez. Hij draaide zich naar me toe en vroeg: ‘Kathleen, wat doen we om pleegkinderen in LA te helpen?’ En ik zei: ‘Monseigneur, ik weet het niet – maar ik ga het uitzoeken.’”

‘Pleegvriendelijk’ worden

Het aartsbisdom van Los Angeles werkt eraan om ‘pleegvriendelijk’ te worden door middel van pleegbeurzen in parochies, bijdragen aan schoolgeld en andere hulp. De enorme behoefte aan dergelijke programma’s kan niet worden overschat; onlangs onthulde een lokale krant dat het bestuur van de stad Sacramento pleegkinderen illegaal onderbracht in een voormalige jeugdgevangenis.

“Het is echt de taak van katholieken om te zeggen: ‘Wij hebben ruimte in ons huis en in ons hart om deze kinderen te helpen,'” zegt Domingo. “Niet iedereen is geroepen om pleegouder te worden, maar God roept sommigen zeker daartoe op.”