Hoe breed moeten we ons straks maken als samenleving? Worden de fietspaden verbreed, de treinen verlengd, de vliegtuigen vergroot om maar voldoende afstand te kunnen houden?
Wordt een kaartje voor een film of voorstelling straks twee keer zo duur omdat er maar half zo veel mensen in de zalen van bioscopen en theaters mogen? De ‘anderhalve-meter-economie’ stelt ons dichtbevolkte landje voor flinke uitdagingen…
Directeur Willemijn Mooij van de Nederlandse Bachvereniging vertelde onlangs in De ochtend van 4 op Radio 4 dat deze vragen tot nogal wat hoofdbreken leiden in de cultuursector. Zeker voor klassieke ensembles die normaal in een toch ruime bezetting in kleine zalen spelen.
“Misschien gaan we ook weer meer naar kerken kijken, want daar is meer ruimte”, zo zei Mooij tussen neus en lippen door.
Ik zou zeggen: graag! In het kader van het KN-onderzoek naar kerksluitingen hebben we meermaals gesignaleerd dat onze kerkgebouwen eigenlijk te groot zijn geworden voor onze gemeenschappen. Maar in de nasleep van de coronacrisis zijn de perspectieven ineens veranderd – mogelijk in ons voordeel.
Voor de meeste katholieke parochies zal het geen enkel probleem zijn om straks, als de publieke vieringen weer hervat mogen worden, de vereiste anderhalve meter afstand tussen mensen te waarborgen. We gaan wat verder uit elkaar zitten, plek zat.
“Voor de meeste katholieke parochies zal het geen enkel probleem zijn om de vereiste anderhalve meter afstand tussen mensen te waarborgen”
Tweet dit!
De economische problemen die parochies al langer hebben, en die door de coronacrisis alleen maar erger zijn geworden (ons onderzoek daarnaar gaat door), zijn daarmee echter niet verholpen. Maar juist daarom kan het voor alle partijen interessant zijn om nog nauwer samen te gaan werken met de ook noodlijdende cultuursector.
Religie en kunst hebben sowieso een nauwe familieband, dus laten we de verwantschap juist nu in ere houden en de betrekkingen aanhalen. Door nog structureler en professioneler concerten te gaan programmeren (een substantieel deel van het klassieke repertoire is toch religieus van aard), onderdak te bieden aan kunstzinnige of cultuurhistorische exposities, lezingen en debatten te organiseren enzovoort.
Natuurlijk stelt ons dat voor uitdagingen, van praktische en van meer principiële aard. In praktisch opzicht is een kerkgebouw vaak minder dan een concertzaal – het vergt aanpassingen, investeringen om op professioneel niveau concerten aan te bieden.
Terwijl we op principieel niveau moeten stellen dat een kerk juist méér is dan een concertzaal, en het sacrale karakter ervan mogen we niet uit het oog verliezen.
Maar beide uitdagingen kunnen met een beetje pragmatisme en gezond verstand opgelost worden. Dit is het moment voor kerken om cultureel ondernemerschap te tonen. Voor die prachtige culturele traditie, zo nauw verweven met onze eigen religieuze traditie. Voor de vitaliteit van ons kerkelijk huis, dat door zo’n culturele kruisbestuiving weer nieuwe bezoekers trekt.
Dus laten we initiatief tonen, niet wachten tot de muziekensembles bij ons aankloppen, maar hen zelf alvast uitnodigen. Kerken zijn de aangewezen centra voor de anderhalve-meter-cultuur. Laten we er alsjeblieft gebruik van maken. En de deuren, zodra het weer mag, écht open gooien voor een breder publiek.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
