Niet-katholieke bezoekers kijken wel eens vreemd op van het kaartje boven de deurpost. “Christus Mansionem Benedicat? Wat wil dat zeggen?” Het is een zegenwens, probeer ik dan uit te leggen, een vriendelijk verzoek aan Onze-Lieve-Heer om het goede te brengen onder het dak waaronder wij ons bevinden. En o ja, het kaartje is nog gezegend door de bisschop ook.
De meeste bezoekers waarderen zo’n huiszegen nog wel als ‘een mooie gedachte’, zelfs al vinden ze het verder maar een curieuze vorm van bijgeloof. Maar daarop heb ik nu een nieuw verweer: “Altijd nog zinniger dan een banaan op je muur plakken en het kunst noemen”, zal ik voortaan antwoorden op de meer sceptische vragen van bezoekers.
Als muren konden spreken… Maar dat kunnen ze, dat doen ze ook voortdurend, je moet alleen naar muren willen luisteren als je ergens binnenkomt. De muur van een huis is de snelste kennismaking met de gastheer of -vrouw.
We zien er de kunst die hij of zij mooi vindt, foto’s van dierbaren, een gekoesterde oorkonde, tekeningen van kinderen of kleinkinderen, religieuze iconografie, her en der een verdwaalde post-it met alledaagse wederwaardigheden zoals een kappersafspraak, boodschap of het wifi-wachtwoord.
De journalist die een portretinterview moet schrijven, zal daarom ook altijd aandachtig zijn blik laten dwalen over de wand van zijn interviewkandidaat. Muren zijn spiegels van de ziel; veel explicieter nog dan de ogen, die de reputatie hebben.
De vroegste sporen van menselijkheid zijn fijnzinnige tekeningen op de muren van grotten. De muren van onze mooiste kerken vertellen in steen en glas en verf het verhaal van God-met-ons na. Van de middeleeuwse frescoschilders tot de hedendaagse graffitikunstenaars: onuitroeibaar is de menselijke neiging om het een of andere beeld of visioen op de muren te vereeuwigen.
Misschien maakt juist daarom die banaan die kunstenaar Maurizio Cattelan onlangs op een muur tapete – om er doodleuk 120.000 dollar voor te vragen – zozeer de tongen los. Zo’n onnozel vergankelijk iets, zelfs als statement niet bijzonder origineel of creatief, gepresenteerd als onvergankelijke kunst aan de muur…
Maar deze muur is dan ook een spiegel van onze maatschappelijke ziel; het kunstwerk zegt bedoeld of onbedoeld iets over een samenleving die steeds beknibbelt op het wezenlijke, maar bakken met geld uitgeeft aan onbenulligheden, een samenleving die de schouders ophaalt voor wat goed en schoon en waar is, maar zich opwindt over volmaakte trivialiteiten als showbizzroddels, twitterrelletjes en quasi-artistieke bananen.
Abonnees van Katholiek Nieuwsblad krijgen deze week bij hun krant een huiszegen toegestuurd. Ze zijn persoonlijk gezegend door bisschop Gerard de Korte van Den Bosch. Opdat Christus uw huis en alle bewoners ervan alle goeds brengt. En opdat wij op onze wanden kunnen laten zien wat wél van wezenlijk belang is in het leven.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
