Terwijl zelfs de meeste Republikeinen al wel inzagen dat de verkiezingswinst van Biden onvermijdelijk was, presteerde de rechtse roeptoeter Steve Bannon het nog om in een podcast hardop te fantaseren over wat hij zou willen doen met overheidsambtenaren die Trump onwelgevallig waren.
Dat was niet mals: onthoofden, zei Bannon, en hun hoofden als waarschuwing op het hek van het Witte Huis spietsen.
‘Slechts’ zwartgallige humor? Als een jihadist het geroepen had, was die preventief vastgezet – en terecht. Maar Bannon is geen jihadist, hij is voormalig topadviseur en ideologische wegbereider van Trump.
En hij is katholiek – van het bedenkelijke soort dat alles en iedereen (de paus voorop) beticht van verderfelijk ‘modernisme’ en ‘ketterse’ dwalingen, maar zelf niet nalaat te dwepen met ronduit antichristelijke denkers als Ayn Rand.
Nu is het gemakkelijk om types als Bannon af te doen als randverschijnsel, stemmingmakers op de extreme flanken die straks met Trump van het toneel zullen verdwijnen, zij het onder luid protest. Maar tijdens deze gepolariseerde verkiezingsstrijd is een toon gezet die niet zomaar weg zal ebben.
De tweede katholieke president in de geschiedenis van de Verenigde Staten zal onder katholieken vele bondgenoten vinden – tot in het Vaticaan aan toe, lees ook de analyse van John Allen in KN 46 – maar tevens zijn bitterste tegenstanders.
De exitpolls spreken elkaar tegen als het gaat om naar wie de catholic vote in de VS precies ging, maar bevestigen elkaar in het beeld dat de katholieke gemeenschap in de VS diep verdeeld is. Biden heeft tijdens de verkiezingen de kans laten liggen om het ‘katholieke midden’ te verenigen – niet omdat hij onvoldoende weerwoord had tegen de extremen op rechts, maar omdat hij te weinig weerwoord had op de extremen op links.
Vele katholieke Amerikanen, die heus zo extreem niet zijn als Bannon, waren er niet gerust op dat Biden de al te drieste ideeën van sommige Democraten op het gebied van reproductive rights (‘abortus tot aan de geboorte!’) en gender equality (‘jongens op meisjestoiletten!’) zou temperen.
Biden krijgt nu de komende vier jaar een herkansing om zich een man van het midden te tonen. Maar ook dat midden zélf staat voor een pittige uitdaging in gepolariseerde tijden. Hoe te voorkomen dat redelijke kritiek op het beleid van de Biden-regering overstemd én verdacht gemaakt wordt door het domme geschreeuw van extremisten à la Bannon?
Ik noem nu hem steeds al voorbeeld, maar er zijn er veel meer in katholieke kring, zelfs geestelijken helaas, en hun weerklank onder met name jonge katholieken groeit – ook in onze regionen overigens.
Om een serieus te nemen stem in het maatschappelijke en politieke debat te zijn en blijven, zal de Kerk niet enkel weerwoord moeten bieden aan mensen, groepen en regeringen met een andere ideologische kleur, maar juist ook aan de uitwassen in eigen kring. Trump mag dan verslagen zijn, de trumpolieken zijn dat allerminst.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
