Aan het begin van het nieuwe jaar denkt Peter van Duyvenvoorde na over wat een zonde is. “Was ik daar bezig een zondig mens te zijn? Ik weet het niet?”
Driekoningen is niet alleen een herdenking van drie wijzen die 2000 jaar geleden op zoek gingen naar God, maar het verhaal van alle mensen die antwoorden zoeken op de grote levensvragen. Daarin schuilt een opdracht voor iedere christen: om een ster te zijn die de weg naar Jezus toont.
Mensen die Kerstmis vieren, maar dan het liefst zonder Jezus – Luisa Kop kan zich er enorm over opwinden. Moeten christenen zich daar niet tegen verzetten – of biedt het kansen om de Goede Boodschap opnieuw te verspreiden?
Als ik je zou vragen je de kindertijd van Jezus voor te stellen, zou je je Hem waarschijnlijk inbeelden als een baby in de kribbe. Maar heb je ooit overwogen dat Christus ook ooit een tiener was?
De weken voor Kerstmis zijn vaak hectisch, terwijl het eigenlijk een tijd van wachten en afzien is. Begin daarom elke dag met de vraag: waarop wacht je?
“’Geef ons heden ons dagelijks brood.’ Hoe vaak bidden wij dit niet zonder erbij stil te staan wat we vragen? Misschien is dat omdat we zelf niet echt iets tekort komen. Voor veel mensen die ik ken, ligt dat anders”.
Oorlog, polarisatie en strijd in de Kerk: wereldwijd spelen allerlei dingen die deze duistere novemberdagen nóg donkerder kleuren. In de Adventsperiode begint echter licht te schijnen: dan mogen we ons hoopvol voorbereiden op de komst van Jezus.
De dochter en pleegzoon van Nathalie De Clerck ontfermen zich maar wat graag over alle kriebelbeestjes. Dat zorgt soms voor koude rillingen, maar eigenlijk zijn ze Gods helpertjes.
De Nederlandse bisschoppen praten op het ad limina-bezoek in Rome over de zorgwekkende staat van de Kerk in ons land. Tegelijkertijd zijn de groeikansen voor de Kerk enorm: de behoefte aan zingeving is groter dan ooit. Lukt het om de deuren open te gooien?
